Pytanie

Firma ma problemy finansowe. Wynagrodzenia wypłacała do 10-go dnia następnego miesiąca. Jednak w ostatnich miesiącach roku wypłacała wynagrodzenia tylko częściowo. Miała około 30 zleceniobiorców i kliku pracowników. W efekcie każdy otrzymał tylko część swojego wynagrodzenia. W deklaracji PIT-4R ujmuje się zaliczki od wynagrodzeń pracowników.
Czy tylko od tych wypłaconych lub postawionych do dyspozycji pracownika, zleceniobiorcy?
Czy będzie błędem wykazanie zaliczek również od wynagrodzeń nie wypłaconych?

Odpowiedź

Zaliczki na PIT (podobnie składki ZUS) powinny być płacone od kwot faktycznie wypłaconych (postawionych do dyspozycji). W celu obliczenia zaliczki można skorzystać z kalkulatorów dostępnych w naszym portalu. Zapłata zaliczki na PIT od dochodów faktycznie niewypłaconych nie jest prawidłowe, ale nie powinno płatnikowi szkodzić – urząd skarbowy po prostu wcześniej otrzyma pieniądze (analogicznie z ZUS).

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f. - przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W przypadku pracowników mamy dodatkowo art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei w myśl art. 32 ust. 2 u.p.d.o.f. za dochód będący podstawą ustalania zaliczki ze stosunku pracy, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody pracownicze oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracownika.

Wszystkie powyższe przepisy mówią o przychodzie uzyskanym, co w przypadku wynagrodzeń ze stosunku pracy oznacza kwoty faktycznie wypłacone lub przynajmniej postawione do dyspozycji. W efekcie płatnik powinien wypłaconą kwotę potraktować, jako kwotę brutto i naliczyć od niej składki ZUS i podatek dochodowy (pomocne mogą być w tym zakresie kalkulatory dostępne w naszym portalu).

Warto przy tym zauważyć, że zapłata składek i podatku od kwot, które nie zostały wypłacone (postawione do dyspozycji) mimo że nie do końca prawidłowe, to nie stanowi ani przestępstwa, ani wykroczenia skarbowego. ZUS i urząd skarbowy po prostu dostają kwoty nienależne, ale raczej nie będą z tego tytułu protestować.

Odpowiedź pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego