Byłemu prezesowi naszej firmy rada nadzorcza zawiesiła na okres kilkunastu miesięcy wypłatę tzw. kilometrówki (ryczałt na przejazdy). Po rozwiązaniu umowy o pracę z prezesem wystąpił on do sądu o niesłusznie wstrzymaną wypłatę z tytułu kilometrówki, kwotę brutto wynikającą ze składanych co miesiąc oświadczeń o ilości przejechanych kilometrów. Sąd zasądził na jego rzecz kwotę wynikającą z pozwu w wysokości brutto tytułem zwrotu kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych z ustawowymi odsetkami oraz zapłatę kosztów zastępstwa procesowego i opłaty sądowej na rzecz Skarbu Państwa.
Jak należy potraktować zapłatę zasądzonej kwoty, w jakiej wysokości netto czy brutto należy wypłacić byłemu prezesowi zasądzoną kwotę?
Czy należy odprowadzić podatek dochodowy?
Należność główna powinna być wypłacona w kwocie netto, natomiast odsetki w kwocie brutto.
Wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, związane z łączącym pracownika z pracodawcą stosunkiem pracy kwalifikuje się jako przychody ze stosunku pracy (art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. W aktualnym stanie prawnym wypłacone pracownikom ryczałty dotyczące kosztów używania przez nich samochodów (tzw. kilometrówka) co do zasady nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego (wniosek z art. 21 ust. 1) – wyjątkiem są tu jedynie wypłaty z tytułu zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika w związku z używaniem dla celów zakładu pracy własnego samochodu w sytuacjach, gdy obowiązek ponoszenia przez pracodawcę takich wydatków wynika z odrębnych ustaw (art. 21 ust. 1 pkt 23b u.p.d.o.f.). Z treści pytania nie wynika, aby warunek ten został w analizowanym przypadku spełniony, a zatem pracodawca, jako płatnik powinien wypłacać tego rodzaju świadczenia w kwocie netto – płatnik zobowiązany jest od tych świadczeń potrącać i odprowadzić zaliczki na podatek (art. 31 i art. 38 ust. 1 u.p.d.o.f.).
Zgodnie z ugruntowaną już linią interpretacyjną organów podatkowych, "z przychodem ze stosunku pracy mamy do czynienia również w sytuacji, gdy były pracodawca wypłaca pracownikowi po ustaniu zatrudnienia świadczenia zagwarantowane w łączącej go w przeszłości umowie o pracę (...) o zakwalifikowaniu świadczenia do przychodów z pracy nie przesądza fakt pozostawania danej osoby w stosunku zatrudnienia w momencie otrzymania przychodu" (zob. postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2008 r. IPPB2/415-842/08-3/MG). Należny zatem byłemu prezesowi (zatrudnionemu uprzednio na podstawie umowy o pracę) ryczałt na przejazdy, powinien być mu w analizowanym przypadku wypłacony na takich samych zasadach, na jakich wypłacono by go gdyby prezes ten nadal pozostawał w stosunku pracy, tj. w kwocie netto.
Wyjątkiem będą tu jedynie odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty świadczenia. Korzystają one ze zwolnienia od podatku dochodowego (art. 21 ust. 1 pkt 95 u.p.d.o.f.). Odsetki te zatem należy wypłacić w kwocie brutto.
Jak należy potraktować zapłatę zasądzonej kwoty, w jakiej wysokości netto czy brutto należy wypłacić byłemu prezesowi zasądzoną kwotę?
Czy należy odprowadzić podatek dochodowy?
Należność główna powinna być wypłacona w kwocie netto, natomiast odsetki w kwocie brutto.
Wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, związane z łączącym pracownika z pracodawcą stosunkiem pracy kwalifikuje się jako przychody ze stosunku pracy (art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. W aktualnym stanie prawnym wypłacone pracownikom ryczałty dotyczące kosztów używania przez nich samochodów (tzw. kilometrówka) co do zasady nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego (wniosek z art. 21 ust. 1) – wyjątkiem są tu jedynie wypłaty z tytułu zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika w związku z używaniem dla celów zakładu pracy własnego samochodu w sytuacjach, gdy obowiązek ponoszenia przez pracodawcę takich wydatków wynika z odrębnych ustaw (art. 21 ust. 1 pkt 23b u.p.d.o.f.). Z treści pytania nie wynika, aby warunek ten został w analizowanym przypadku spełniony, a zatem pracodawca, jako płatnik powinien wypłacać tego rodzaju świadczenia w kwocie netto – płatnik zobowiązany jest od tych świadczeń potrącać i odprowadzić zaliczki na podatek (art. 31 i art. 38 ust. 1 u.p.d.o.f.).
Zgodnie z ugruntowaną już linią interpretacyjną organów podatkowych, "z przychodem ze stosunku pracy mamy do czynienia również w sytuacji, gdy były pracodawca wypłaca pracownikowi po ustaniu zatrudnienia świadczenia zagwarantowane w łączącej go w przeszłości umowie o pracę (...) o zakwalifikowaniu świadczenia do przychodów z pracy nie przesądza fakt pozostawania danej osoby w stosunku zatrudnienia w momencie otrzymania przychodu" (zob. postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2008 r. IPPB2/415-842/08-3/MG). Należny zatem byłemu prezesowi (zatrudnionemu uprzednio na podstawie umowy o pracę) ryczałt na przejazdy, powinien być mu w analizowanym przypadku wypłacony na takich samych zasadach, na jakich wypłacono by go gdyby prezes ten nadal pozostawał w stosunku pracy, tj. w kwocie netto.
Wyjątkiem będą tu jedynie odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty świadczenia. Korzystają one ze zwolnienia od podatku dochodowego (art. 21 ust. 1 pkt 95 u.p.d.o.f.). Odsetki te zatem należy wypłacić w kwocie brutto.