Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego Księgowego

Jak prawidłowo interpretować art. 14 ust. 6 ustawy z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1220)?

Odpowiedź:

Zawarcie z pracownikiem podlegającym szczególnej ochronie przed rozwiązaniem stosunku pracy umowy na czas określony przed dniem 22 lutego 2016 r. na okres dłuższy niż 33 miesiące, licząc od dnia wejścia w życie nowych przepisów, wiąże się z rozwiązaniem umowy o pracę na czas określony wraz z upływem terminu, na jaki została zawarta, niezależnie od tego, czy trwa ona dłużej niż 33 miesiące. Umowa ta nie wlicza się do limitu umów o pracę na czas określony, jaki został przewidziany przez ustawodawcę, przejawiając się w możliwości zawarcia z tym samym pracownikiem po wejściu w życie nowych przepisów maksymalnie trzech umów o pracę na czas określony.

Uzasadnienie:

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 4 ustawy z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1220) – dalej nowelizacja, do umów o pracę na czas  kreślony, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się art. 251 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednakże do okresu zatrudnienia, o którym mowa w tym przepisie, wlicza  się  okres  zatrudnienia  na  podstawie  umowy  o  pracę  na  czas  określony przypadający od dnia wejścia wżycie niniejszej ustawy, a trwająca w tym dniu umowa o pracę na czas określony jest uważana za pierwszą umowę w rozumieniu art. 25 1 ustawy zmienianej  w  art. 1 w brzmieniu nadanym  niniejszą ustawą albo za drugą umowę w rozumieniu tego przepisu, jeżeli została zawarta jako druga umowa w rozumieniu art. 251 ustawy zmienianej w art. 1 w dotychczasowym brzmieniu.

Powyższa regulacja oznacza, że w przypadku umowy o pracę zawartej na czas określony przed wejściem w życie nowelizacji, do okresu 33 miesięcy wlicza się jedynie okres obowiązywania umowy po dniu wejścia w życie nowelizacji, czyli 22 lutego 2016 r. Zatem, jeżeli umowa na czas określony została zawarta 22 lutego 2015 r., to okres trwania umowy, który nie może przekroczyć 33 miesięcy rozpocznie swój bieg 22 lutego 2016 r.

Wyjątek od powyższego uregulowania został przewidziany w art. 14 ust. 6 nowelizacji. Zgodnie z jego treścią, przepisu ust. 4 nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony przed dniem wejścia w życie niniejszej  ustawy,  jeżeli rozwiązanie takiej umowy przypada po upływie 33 miesięcy od tego dnia i stosunek pracy pracownika podlega szczególnej  ochronie przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia upływu okresu 33 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy; w takim przypadku umowa rozwiązuje się z upływem okresu, na jaki została zawarta.

Powyższa regulacja dotyczy pracowników, których stosunek pracy podlega szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę w od okresie od 22 lutego 2016 r. Jeżeli z takim pracownikiem została zawarta umowa o pracę na czas określony przed wejściem w życie nowych przepisów, a termin rozwiązania umowy przypada w okresie po upływie 33 miesięcy licząc od dnia wejście w życie nowelizacji, to umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu, na jaki została zawarta.

Przykładowo: jeżeli pracownica zostanie zatrudniona dniu 22 stycznia 2016 r. na okres 36 miesięcy oraz podlega szczególnej ochronie przez rozwiązaniem stosunku pracy od dnia 22 lutego 2016 r., to umowa o pracę rozwiąże się po upływie 36 miesięcy, czyli 22 stycznia 2019 r., a nie 22 października 2018 r.

Agata Kamińska, autorka współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego

Odpowiedzi udzielono 25.09.2015 r.