Szczególną uwagę należy zwrócić na zagadnienie końcowego momentu obowiązywania aktu. Może on wprost wynikać z treści uchwały. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku, gdy z jej tytułu (np. "Uchwała w sprawie stawek na 2012 r.") lub treści (np. przepisów końcowych, w których wskazuje się, że wygasa ona z końcem 2012 r.) wynika konkretny rok, na który określono np. stawki, zwolnienia czy zasady realizacji danego świadczenia. W takiej sytuacji co do zasady akt ten przestaje obowiązywać z końcem grudnia danego roku. Jeśli do końca tego okresu rada gminy nie podejmie nowej uchwały, z dniem 1 stycznia roku następnego zaczynają obowiązywać na podstawie art. 20a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - dalej u.p.o.l. stawki z uchwały zeszłorocznej. W konsekwencji zastosowania zasady automatycznego przejścia stawek na rok następny od 1 stycznia roku następnego obowiązują przez cały rok stawki z nieobowiązującej już uchwały. Będą one także obowiązywały w latach kolejnych, chyba że rada gminy podejmie uchwałę na dany rok.

Fakt obowiązywania w danym roku stawek podatkowych na podstawie analizowanego przepisu powinien być odzwierciedlony w decyzjach podatkowych wydawanych w tym roku przez organ podatkowy. W podstawie prawnej wszelkich decyzji, w których organ podatkowy ustala lub określa należny podatek, uwzględniając stawki podatkowe obowiązujące w związku z zastosowaniem art. 20a u.p.o.l. , powinien znaleźć się ten przepis wraz ze wskazaniem uchwały, z której stawki automatycznie przeszły na rok następny.

Należy podkreślić, że zasada wynikająca z analizowanego przepisu dotyczy wyłącznie stawek podatkowych. Jeśli bowiem w uchwale zostały określone zwolnienia podatkowe, terminy płatności, zasady ustalania podatku czy zarządzenie poboru danego świadczenia w drodze inkasa, elementy te przestają obowiązywać z chwilą wygaśnięcia uchwały. Kwestia ta jest bardzo istotna, gdyż w niektórych gminach funkcjonuje błędne przekonanie, iż na podstawie art. 20a u.p.o.l. przechodzą na rok następny wszystkie elementy określone w uchwale.
Skutkiem powyższego jest sytuacja, w której pomimo automatycznego przejścia stawki na podstawie wskazanego wyżej przepisu dane świadczenie nie może być w ogóle realizowane. Może to mieć miejsce np. w przypadku opłaty targowej, miejscowej, uzdrowiskowej czy od posiadania psów. Obowiązywanie samej stawki bez określenia innych, niezbędnych elementów konstrukcyjnych skutkuje tym, że dane świadczenie nie może być w ogóle realizowane.

O momencie zakończenia obowiązywania danej uchwały może także decydować inna uchwała. Dany akt obowiązuje bowiem do czasu podjęcia nowej uchwały, która reguluje daną kwestię. W takim przypadku w momencie wejścia w życie uchwały podjętej później następuje wygaśnięcie uchwały pierwotnej.

Więcej na temat uchwał podatkowych jednostek samorządu terytorialnego w najnowszym komentarzu opublikowanym w Vademecum Głównego Księgowego

Przywołane akty prawne:

Ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, z późn. zm.)