23 stycznia FASB opublikowała standard Umowy na usługi koncesjonowane (zagadnienie to jest regulowane również przez KIMSF 12 Umowy na usługi koncesjonowane). Określenie „aktualizacja” w tytule dokumentu (ASU – aktualizacja standardów rachunkowości) wynika z przyjętej w 2009 r. zmiany kodyfikacji amerykańskich standardów rachunkowości finansowej i w tym przypadku oznacza aktualizację zestawu standardów obowiązujących w USA.
Zgodnie z tym standardem jednostki nie powinny traktować umów leasingu, regulowanych standardem Umowy leasingu (temat 840), jako umów na usługi koncesjonowane.
Zagadnienie umów na usługi koncesjonowane jest aktualnie traktowane w Stanach Zjednoczonych za istotne z uwagi na spodziewany wzrost liczby tego rodzaju umów. Umowy na usługi koncesjonowane, zgodnie z opublikowanym standardem, stanowią umowy zawierane pomiędzy jednostką sektora publicznego (tzw. donatorem) i jednostką operacyjną, która przez określony okres czasu będzie prowadzić działalność w oparciu o infrastrukturę danej jednostki publicznej (taką jak drogi czy lotniska). Jednostka operacyjna może w ramach umowy utrzymywać, ulepszać bądź rozbudowywać infrastrukturę jednostki publicznej.
Zgodnie z aktualizacją ASU 2014-05 infrastruktura wykorzystywana przez jednostkę operacyjną przy świadczeniu usług koncesjonowanych nie może być wykazywana jako środki trwałe tej jednostki.
Opublikowany standard staje się obowiązujący dla okresów sprawozdawczych (rocznych oraz śródrocznych) rozpoczynających się po 15 grudnia 2014 r. (dla jednostek niebędących spółkami publicznymi – 15. grudnia 2015 r.), przy czym dozwolone jest wcześniejsze zastosowanie tych rozwiązań.
ASU 2014-05 wprowadza jednocześnie zmianę do standardu Umowy leasingu (temat 840), dodając paragraf wskazujący, że umowy na usługi koncesjonowane objęte zakresem standardu Umowy na usługi koncesjonowane nie są regulowane w ramach standardu Umowy leasingu.