W niniejszej sprawie przedmiotem sporu była kwestia, czy wydatki ponoszone z tytułu czynszu najmu samochodu osobowego, nie stanowiącego składnika majątku podatnika, podlegają ograniczeniu limitem tzw. "kilometrówki", o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.

Zdaniem spółki koszty najmu samochodów osobowych powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bez ograniczenia limitem wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT. Spółka uznała bowiem, że koszt używania samochodów osobowych, nie stanowiących składników majątku podatnika, nie może być utożsamiany z kosztem ponoszonym w celu umożliwienia jego używania w ogóle. Czynsz stanowi wydatek będący warunkiem wejścia spółki w czasowe posiadanie samochodu osobowego, a nie część kosztów jego używania. Koszty używania występują później, w momencie rzeczywistego, aktywnego korzystania z już posiadanego samochodu.

Fiskus nie zgodził się z tą argumentacją i wskazał, że do wydatków z tytułu używania samochodu osobowego nie stanowiącego własności podatnika zalicza się wszystkie wydatki poniesione w związku z posługiwaniem się rzeczą, korzystaniem z rzeczy – a więc w tym także czynsz z tytułu najmu rzeczy, ubezpieczenie, usługi serwisowe, paliwo, części zamienne. Koszty najmu samochodu osobowego stanowią więc koszty używania samochodów w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT i w konsekwencji będą mogły zostać zaliczone do kosztów podatkowych tylko do wysokości tzw. kilometrówki.

Sprawa trafiła do WSA we Wrocławiu. Zdaniem sądu art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT dotyczy wyłącznie wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych nie stanowiących majątku podatnika, a więc kosztów posługiwania się tym samochodem, wykorzystywania go. Przepis ten nie dotyczy natomiast kosztów związanych z uzyskaniem możliwości używania takiego samochodu. Innymi słowy, do wydatków z tytułu kosztów używania samochodu można zakwalifikować wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne, w odróżnieniu jednak od wydatków ponoszonych na uzyskanie samego tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu. O ile zatem wydatki na zakup paliwa, opłaty za autostrady, parkingi itp. należą do kosztów używania samochodu, o tyle wydatki ponoszone z tytułu czynszu najmu samochodu do kosztów jego używania już nie należą, są bowiem wydatkami na uzyskanie tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu.

Zatem opłaty czynszowe, ponoszone przez podatnika nie mieszcząc się w "kosztach używania" samochodów osobowych powinny zostać rozliczone, jako koszt uzyskania przychodów na zasadzie ukształtowanej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wyrok WSA we Wrocławiu z 12 marca 2013 r., I SA/Wr 126/13