Odpowiedź:

Nic nie stoi na przeszkodzie temu, aby podatnik obniżył stawkę amortyzacji i tym sposobem wydłużył okres amortyzacji.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.p., odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł u.p.d.o.p., dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.
Jednocześnie w ust. 5 tego samego artykułu u.p.d.o.p. prawodawca wyraził zgodę na to, by dla poszczególnych środków trwałych podatnicy obniżali stawki amortyzacji zdefiniowane w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Zmiana stawki może być dokonana począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Ważnym jest to, że prawodawca w żaden sposób nie reglamentuje obniżenia stawki amortyzacji (oprócz „wskaźnika” czasowego, tj. zastrzeżenia, iż obniżenie może być dokonane z początkiem amortyzacji lub roku), a to oznacza, że nic nie stoi na przeszkodzie temu, aby podatnik obniżył stawkę amortyzacji i tym sposobem wydłużył okres amortyzacji. Bez znaczenia pozostaje to, że umowa najmu jest zawarta na pięć lat. Odpisy amortyzacyjne są KUP na zasadzie ogólnej.
Po zakończeniu najmu meble mogą być zdemontowane, przeniesione i dalej używane, a w efekcie również amortyzowane. Gdyby nastąpiła wówczas likwidacja mebli, to niezamortyzowana część wartości początkowej byłaby KUP (pod warunkiem celowości fiskalnej zgodnej z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.).

Radosław Kowalski, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono  13.05.2016 r.