Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej(dalej: TSUE, Trybunał) wydał wyrok w sprawach połączonych od C-583/21 do C-586/21 | NC (przejęcie hiszpańskiej kancelarii notarialnej).

Czytaj również: TSUE: Mniej korzystne traktowanie pilotów zatrudnionych w niepełnym wymiarze jest niezgodne z prawem UE>>

Tło sprawy

Czterech pracowników położonej w Madrycie kancelarii notarialnej zwróciło się do sądu o stwierdzenie, że rozwiązanie z nimi stosunków pracy przez nowego notariusza powołanego do prowadzenia tej kancelarii było niezgodne z prawem. Według madryckiego sądu pracownicy świadczyli pracę w sposób nieprzerwany na rzecz notariuszy, którzy kolejno prowadzili tę kancelarię. Nowy notariusz uzasadnił rozwiązanie stosunków pracy niepomyślnym przebiegiem okresu próbnego.

Pracownicy żądają również, aby sąd stwierdził, że ich staż pracy należy w każdym razie obliczać od dnia, w którym rozpoczęli pracę w kancelarii. Z kolej notariusz prowadzący kancelarię uważa, że ich staż pracy należy obliczać od dnia, w którym zawarli z nim umowy o pracę.

Madrycki sąd zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem, czy w świetle szczególnych cech zawodu hiszpańskiego notariusza, dyrektywa w sprawie ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw (tj. dyrektywa Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów) znajduje zastosowanie do tej sytuacji.

 

Nowość
Nowość

Krzysztof Baran, Przemysław Szustakiewicz, Elżbieta Ura

Sprawdź  

Choć notariusz jest urzędnikiem publicznym, to prowadzi działalność gospodarczą

Trybunał stanął na stanowisku, z zastrzeżeniem ustaleń, których ma dokonać madrycki sąd, że hiszpańscy notariusze prowadzą, mimo iż są urzędnikami publicznymi, działalność gospodarczą w rozumieniu dyrektywy. Oferują bowiem swoje usługi klientom za wynagrodzeniem w warunkach konkurencji. Nie można wobec tego przyjąć, że są organami administracji publicznej.

Jeśli chodzi o istnienie przejęcia, Trybunał stwierdził, że zmianę notariusza prowadzącego kancelarię należy potraktować jak zmianę właściciela przedsiębiorstwa, w której to sytuacji dyrektywa zapewnia ochronę pracowników poprzez zachowanie ich praw, pomimo tego, między innymi, że hiszpańscy notariusze obejmują stanowisko w kancelarii z uwagi na ich powołanie na to stanowisko przez państwo.

Ponadto zmiana notariusza prowadzącego kancelarię nie musi pociągać za sobą zmiany tożsamości kancelarii notarialnej. Zachowanie tej tożsamości stanowi właśnie decydujące kryterium dla ustalenia istnienia przejęcia w rozumieniu dyrektywy.

Trybunał podkreślił, że działalność kancelarii notarialnej opiera się głównie na sile roboczej, w związku z czym może ona zachować swoją tożsamość po jej przejęciu, jeżeli zasadnicza część personelu zostaje przejęta przez nowego notariusza, umożliwiając mu kontynuowanie działalności kancelarii. Według Trybunału wydaje się, że z taką sytuacją mamy do czynienia tutaj, ponieważ nowy notariusz wykonuje tę samą działalność, co jego poprzednik i przejął zasadniczą część zatrudnionego przez niego personelu. Przejął również wyposażenie i pomieszczenia kancelarii, stając się depozytariuszem dokumentów, które są tam przechowywane. Do sądu madryckiego należy ustalenie, czy faktycznie jest tak w tym wypadku.