• a) kalorymetria - polega na pomiarach wskaźników wymiany gazowej, tj. znaczy wentylacji płuc i zużycia tlenu. W metodzie tej stosowane mogą być liczniki gazowe do pomiaru wentylacji, maski z wentylami oraz analizatory gazów, jakie się wytworzyły. Z racji stosowania ustnika lub maski, utrudniających oddychanie metoda ta nie jest zalecania, zwłaszcza przy dużych wysiłkach podczas badania;
  • b) metoda fizjologiczna - w metodzie tej uwzględniane są wyniki badań układu krążenia oraz oddechowego, z których wynika, że ciśnienie krwi oraz temperatura ciała wzrastają wraz ze wzrostem obciążenia pracą;
  • c) metoda tabelaryczna - w metodzie tej wykorzystywane są badania G. Lehmanna oraz jego uczniów. Podstawą metody jest analiza dokładnego czasu pracy. Wydatek energetyczny określa się na podstawie analizy czasu pracy, a także pozycji ciała i wykorzystywanych przy wysiłku różnych grup mięśniowych.

  1. laboratoria szkół wyższych, instytutów naukowych Polskiej Akademii Nauk lub instytutów badawczych, które prowadzą badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy i mają wdrożony system zapewnienia jakości lub
  2. laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Wojskowej Inspekcji Sanitarnej i Państwowej Inspekcji Sanitarnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - jeżeli mają wdrożony system zapewnienia jakości lub
  3. laboratoria prowadzone przez jednostki organizacyjne lub osoby fizyczne, które uzyskały certyfikat kompetencji w zakresie wykonywania badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, dysponujące aparaturą do badań i pomiarów tych czynników, która podlega udokumentowanemu nadzorowi metrologicznemu obejmującemu okresowe wzorcowania lub sprawdzania i konserwację.
Dowiedz się więcej z książki
Bezpieczeństwo i higiena pracy. Pytania i odpowiedzi
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł