Odpowiedź: pracodawca ma prawo zwolnić pracownika z części dnia pracy w celu załatwienia przez niego spraw osobistych. Czas takiego zwolnienia nie podlega wliczeniu do czasu pracy, obniżając obowiązujący pracownika w danym okresie rozliczeniowym wymiar czasu pracy. Tym samym w przypadku gdy pracownik nie odpracował czasu prywatnego wyjścia w godzinach pracy (co w świetle obowiązujących przepisów możliwe jest w zasadzie tylko w tym samym dniu, w którym zwolnienie z pracy miało miejsce) pracodawca może potraktować nieobecność pracownika w pracy jako usprawiedliwioną, ale niepłatną. W konsekwencji pensja pracownika może zostać pomniejszona o wynagrodzenie za niedopracowane do pełnego wymiaru czasu pracy 2 godziny prywatnego wyjścia.

Od drugiej połowy sierpnia 2013 r. pracownik będzie mógł odpracować czas prywatnego wyjścia na swój wniosek, bez ryzyka powstania pracy w godzinach nadliczbowych.
Dotychczas czas, w którym pracownik odpracowywał swoje prywatne wyjście w godzinach pracy (pozostając np. w kolejnym dniu o godzinę dłużej) stanowił pracę w godzinach nadliczbowych. W praktyce odpracowywanie prywatnych wyjść w godzinach pracy możliwe było tylko w tym samym dniu, w którym wyjście to miało miejsce. Dzięki zmianie przepisów prawa pracy w tym zakresie odpracowywanie prywatnych wyjść w godzinach pracy nie będzie już stanowić pracy nadliczbowej.
Zgodnie z nowym brzmieniem przepisów (wprowadzonych ustawą z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych), nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych czas odpracowania zwolnienia od pracy, udzielonego pracownikowi, na jego pisemny wniosek, w celu załatwienia spraw osobistych. Odpracowanie zwolnienia od pracy nie może jednak naruszać prawa pracownika do odpoczynku dobowego i tygodniowego.
Tym samym na mocy nowych regulacji pracownicy będą mogli odpracowywać czas prywatnych wyjść w godzinach pracy, np. pozostając w innym dniu dłużej w pracy bądź przychodząc do pracy o wcześniejszej godzinie. W takim przypadku, gdy pracownik odpracuje czas prywatnego wyjścia w godzinach pracy, jego wynagrodzenie za pracę nie będzie ulegać zmianie (wypracuje bowiem pełen miesięczny wymiar czasu pracy).