Na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 11 września 2018 roku w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2019 r. od 1 stycznia 2019 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 2250 zł brutto. To o 150 zł więcej niż w roku 2018 i 250 zł więcej niż w 2017. Wysokość minimalnej stawki godzinowej ustalono natomiast na 14,70 zł brutto.

Wyliczanie płacy minimalnej - cztery wyłączenia, będzie piąte

Do obliczenia wysokości wynagrodzenia pracownika przyjmuje się przysługujące pracownikowi składniki wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy, zaliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny do wynagrodzeń osobowych - ich łączna suma nie może być w 2019 roku niższa niż 2250 zł (dla zatrudnionych na cały etat).

Przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia pracownika nie uwzględnia się niektórych jego składników:

  1. nagrody jubileuszowej;
  2. odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy;
  3. wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych;
  4. dodatku do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej.

Te kwoty muszą zostać wypłacone ponad ustawowe minimum. Rok 2019 ma być też ostatnim, w którym do minimalnego wynagrodzenia wliczany jest dodatek stażowy. Projekt zmian w tej sprawie trafił właśnie do konsultacji.

Sprawdź w LEX: Sposób ustalania minimalnego wynagrodzenia (w kontekście wyłączenia dodatku za pracę w porze nocnej) >

 

Wraz ze zmianą minimalnego wynagrodzenia zmieniają się też m.in. dodatek za pracę w nocy, odprawy czy odszkodowania.

Dodatek za pracę w nocy

Dodatek za pracę w porze nocnej stanowi 20 proc. stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 151(8) § 1 Kodeksu pracy). W celu obliczenia dodatku za pracę w porze nocnej w poszczególnych miesiącach, obowiązujące minimalne wynagrodzenie należy podzielić przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w tych miesiącach, a następnie wyliczyć 20 proc. tej kwoty. Przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu należy rozumieć obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy.

Dodatek za pracę w nocy = (2250 zł : liczba godzin do przepracowania w danym miesiącu) x 20 proc.

Sprawdź w LEX: Praca w nocy i jej rekompensata >

Dodatek za pracę w nocy w poszczególnych miesiącach 2019 roku:

  • styczeń - 2,56 zł
  • luty - 2,81 zł
  • marzec - 2,68 zł
  • kwiecień - 2,68 zł
  • maj - 2,68 zł
  • czerwiec - 2,96 zł
  • lipiec - 2,45 zł
  • sierpień - 2,68 zł
  • wrzesień - 2,68 zł
  • październik - 2,45 zł
  • listopad - 2,96 zł
  • grudzień - 2,81 zł

Wynagrodzenie za przestój – art. 81 § 1 k.p.

Pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje:

  • wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, lub
  • 60 proc. wynagrodzenia obliczonego jak wynagrodzenie za urlop, jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania.

W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. czyli w 2019 r. – 2250 zł.

 


Wynagrodzenie za miesiąc, w którym pracownik nie świadczy pracy – art. 129 § 5 k.p.

Przy zastosowaniu długich okresów rozliczeniowych może zdarzyć się sytuacja, w której pracownik w ogóle nie wykonuje pracy w danym miesiącu. W takim przypadku przysługuje mu wynagrodzenie w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę. W 2019 r. będzie to 2250 zł.

Jeśli pracownik zatrudniony jest w niepełnym wymiarze czasu pracy, wysokość tego wynagrodzenia ustala się proporcjonalnie do tego wymiaru czasu pracy.

Maksymalny pułap odprawy

Chodzi tu o odprawę przewidzianą w ustawie z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Pracodawcy objęci przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników pracownikom, z którymi rozwiązują stosunek pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, wypłacają odprawę pieniężną w wysokości:

  1. jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż dwa lata;
  2. dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy od dwóch do ośmiu lat;
  3. trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad osiem lat.

Wysokość odprawy zależy więc od zakładowego stażu pracy, ale jednocześnie nie może przekraczać 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy.

Maksymalny pułap odprawy = 2250 zł x 15 = 33.750 zł.

To ograniczenie nie oznacza jednak, że odprawa nie może być wyższa. Pułap można podwyższyć w porozumieniu ze związkami zawodowymi czy przedstawicielami pracowników.

Minimalne odszkodowanie z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu art. 183d k.p.

Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, czyli w 2019 r. – 2250 zł.

Minimalne odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy w związku z mobbingiem - art. 943 § 4 k.p.

Pracownik, który wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, czyli w 2019 r. – 2250 zł.

Sprawdź w LEX: Mobbing a oceny pracownicze >

Kwoty wolne od potrąceń

Przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne pracownik zatrudniony na cały etat musi otrzymać wynagrodzenie w wysokości minimalnego wynagrodzenia przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne i zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (art. 87(1) § 1 pkt 1 Kodeksu pracy). Zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej odliczeniu podlega także składka na ubezpieczenie zdrowotne. Kwota podlegająca ochronie nie może być zatem niższa niż minimalne wynagrodzenie netto.

Sprawdź w LEX: Potrącenie z wynagrodzenia za zgodą pracownika >

Ponadto wolna od potrąceń jest kwota:

Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty wolne od potrąceń ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. W celu ich ustalenia należy obliczyć wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę stosownie do wymiaru czasu pracy, a następnie odliczyć obciążenia składkowe i podatkowe oraz pomnożyć uzyskaną kwotę przez stawkę procentową właściwą do danego potrącenia.

W LEX Kadry przeczytasz też:

Nowy sposób prowadzenia dokumentacji pracowniczej

E-akta – skrócenie okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacja

Od 2019 r. nowe informacje przy wydawaniu świadectwa pracy

Wypłata wynagrodzenia za pracę od 1 stycznia 2019 r.

Nie masz dostępu do tych materiałów? Sprawdź, jak go uzyskać >

W 2019 r. wyższy odpis na ZFŚS

Płaca minimalna w 2019 r. i wysokość innych świadczeń

Czas pracy 2019

Współczynnik ekwiwalentowy 2019 r.

Zmiany w szkoleniach okresowych BHP i rozszerzenie możliwości pełnienia służby BHP przez pracodawców

Nowa składka na Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych

Kontrola zwolnień lekarskich - nowe narzędzia kontroli

Zmiany w funkcjonowaniu związków zawodowych

Nowe terminy przesłania rocznych informacji oraz rocznego obliczenia podatku oraz nowe zasady składania zeznań podatkowych

Nowe zasady rozliczania kosztów samochodu wykorzystywanego w działalności gospodarczej

Mały ZUS przedsiębiorców

Pracownicze Plany Kapitałowe - nowe obowiązki pracodawców