Czy pracownik, który jest unoszony w koszu roboczym przy użyciu wózka widłowego, powinien posiadać uprawnienia do pracy na wysokości powyżej 3 m?
Obowiązujące przepisy bhp nie wymagają uprawnień do pracy na wysokości. Kosz stosuje się w celu stworzenia bezpiecznego stanowiska pracy i jeśli jest na wysokości powyżej 1 m to praca w nim będzie zawsze pracą na wysokości. Warunkiem dopuszczającym do pracy na wysokości jest odbycie instruktażu stanowiskowego oraz posiadanie zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości do 3 m lub powyżej 3 m, w zależności od wysokości wykonywanej pracy. Wysokość, na której praca będzie wykonywana powinna być podana w skierowaniu na badania.
Pracę na wysokości zalicza się do prac szczególnie niebezpiecznych. W związku z tym pracodawca powinien zapewnić bezpośredni nadzór nad taką pracą wyznaczonych w tym celu osób. Pracodawca jest również zobowiązany zapewnić pracownikowi wykonującemu pracę szczególnie niebezpieczną odpowiednie środki zabezpieczające. Na pracodawcy ciąży także obowiązek przeprowadzenia odpowiedniego instruktażu pracowników w zakresie wykonywania tego typu prac. Instruktaż taki obejmuje w szczególności:
a)imienny podział pracy,
b)kolejność wykonywania zadań,
c)wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnościach.
Spełnienie wymogów zdrowotnych
Prace na wysokości mogą być wykonywane jedynie przez ludzi spełniających określone wymagania zdrowotne. Wymagania te reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.). Zawarta w tym rozporządzeniu tabela, w punkcie dotyczącym pracy na wysokości określa zakres badań lekarskich wstępnych i okresowych oraz przeciwwskazania do zatrudnienia przy wykonywaniu tego typu pracy.
Przy pracy na wysokości do 3 m badania wstępne i okresowe obejmują badania ogólne, w zależności od wskazań - neurologiczne, okulistyczne, otolaryngologiczne. Badania okresowe powinny być wykonywane co 3-5 lat (badania dodatkowe w zależności od wyniku badań).
Przy pracy na wysokości powyżej 3 m badania wstępne obejmują badania ogólne - okulistyczne, otolaryngologiczne z ocena błędników. Badania okresowe (ogólne; neurologiczne, okulistyczne, otolaryngologiczne) powinny być wykonywane co 2-3 lata. W odniesieniu do pracowników powyżej 50 lat - co rok (badania dodatkowe, w zależności od wyników badań).
Wady wzroku wymagające stałego noszenia szkieł korekcyjnych stanowią przeciwwskazanie do zatrudnienia (nie dotyczy soczewek kontaktowych).
Roman Majer
Obowiązujące przepisy bhp nie wymagają uprawnień do pracy na wysokości. Kosz stosuje się w celu stworzenia bezpiecznego stanowiska pracy i jeśli jest na wysokości powyżej 1 m to praca w nim będzie zawsze pracą na wysokości. Warunkiem dopuszczającym do pracy na wysokości jest odbycie instruktażu stanowiskowego oraz posiadanie zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości do 3 m lub powyżej 3 m, w zależności od wysokości wykonywanej pracy. Wysokość, na której praca będzie wykonywana powinna być podana w skierowaniu na badania.
Pracę na wysokości zalicza się do prac szczególnie niebezpiecznych. W związku z tym pracodawca powinien zapewnić bezpośredni nadzór nad taką pracą wyznaczonych w tym celu osób. Pracodawca jest również zobowiązany zapewnić pracownikowi wykonującemu pracę szczególnie niebezpieczną odpowiednie środki zabezpieczające. Na pracodawcy ciąży także obowiązek przeprowadzenia odpowiedniego instruktażu pracowników w zakresie wykonywania tego typu prac. Instruktaż taki obejmuje w szczególności:
a)imienny podział pracy,
b)kolejność wykonywania zadań,
c)wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnościach.
Spełnienie wymogów zdrowotnych
Prace na wysokości mogą być wykonywane jedynie przez ludzi spełniających określone wymagania zdrowotne. Wymagania te reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.). Zawarta w tym rozporządzeniu tabela, w punkcie dotyczącym pracy na wysokości określa zakres badań lekarskich wstępnych i okresowych oraz przeciwwskazania do zatrudnienia przy wykonywaniu tego typu pracy.
Przy pracy na wysokości do 3 m badania wstępne i okresowe obejmują badania ogólne, w zależności od wskazań - neurologiczne, okulistyczne, otolaryngologiczne. Badania okresowe powinny być wykonywane co 3-5 lat (badania dodatkowe w zależności od wyniku badań).
Przy pracy na wysokości powyżej 3 m badania wstępne obejmują badania ogólne - okulistyczne, otolaryngologiczne z ocena błędników. Badania okresowe (ogólne; neurologiczne, okulistyczne, otolaryngologiczne) powinny być wykonywane co 2-3 lata. W odniesieniu do pracowników powyżej 50 lat - co rok (badania dodatkowe, w zależności od wyników badań).
Wady wzroku wymagające stałego noszenia szkieł korekcyjnych stanowią przeciwwskazanie do zatrudnienia (nie dotyczy soczewek kontaktowych).
Roman Majer