W sprawie złożono skargę na decyzję inspektora nadzoru budowlanego stwierdzającą obowiązek wykonania określonych robót budowlanych.
W kolejnym piśmie skarżący złożyli wniosek o wyłączenie od orzekania w sprawie wszystkich sędziów sądu administracyjnego dla dobra interesu publicznego, polskiego wymiaru sprawiedliwości i praw materialnych strony skarżącej.
Tłumaczyli, że są oni w sądzie dyskryminowani, stosowany jest wobec nich uporczywy stalking, są nękani oraz pozbawiani prawa pomocy, wglądu do dokumentów w organie i prawa do ich uzupełnienia w sądzie, karani grzywnami za wnioski o przeprowadzenie dowodów lub pytanie prawne.
WSA wyjaśnił, iż w przypadku, gdy w danej sprawie zachodzi uzasadnione przypuszczenie braku bezstronności sędziego, stanowisko strony w tej kwestii jest ważne, ale nie decydujące. Istotne w tej mierze jest natomiast to, czy przypuszczenie jest obiektywnie zasadne.
Skarżący nie wskazali na żadne okoliczności, czy też dowody, mogące uprawdopodobnić formułowane zarzuty, a tym samym mogące uzasadnić wątpliwości co do bezstronności sędziów.
Samo subiektywne przeświadczenie o braku bezstronności sędziów oraz odczucie strony skarżącej, że jest dyskryminowana i pozbawiana przysługujących jej praw, bez wskazania jakichkolwiek okoliczności, które w sposób przekonujący uzasadniałyby podnoszone zarzuty, nie stanowią wystarczającej przesłanki do wyłączenia sędziów na podstawie art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).
Na podstawie:
Postanowienie WSA w Opolu z 30 listopada 2015 r., sygn. akt II SO/Op 52/15, nieprawomocne