Tak orzekł SO w Olsztynie w wyroku z dnia 5 marca 2015 r., sygn. akt I C 172/14.
M.D. na drodze sądowej domagała się uchylenia uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej zezwalającej na parkowanie przed budynkiem, a dokładniej pod oknami należącego do niej lokalu. W uzasadnieniu wskazała, że jest właścicielką lokalu, a samochody znajdujące się tuż pod jej oknami, naruszają jej uprawnienia właścicielskie. Przede wszystkim zasłaniają jej okna, pozbawiają ją światła dziennego, a spaliny z rur i warkot silników zanieczyszczają powietrze i naruszają spokój. Dodatkowo M.D. zarzuciła niezgodność usytuowania miejsc postojowych z § 18 i § 19 r.w.t., ponieważ są one usytuowane w odległości mniejszej niż 10 m od okien jej mieszkania.
Sąd ustalił, że mieszkanie powódki znajduje się w niskim parterze budynku. Okna są bardzo nisko umieszczone nad poziomem terenu w wyniku czego samochody, które parkują w odległości nawet około metra od budynku, zasłaniają większość widoku ze środka. Sąd zauważył jednak, że zakaz sytuowania miejsc postojowych w odległości poniżej 10 m nie ma zastosowania w tej sytuacji. Zakaz dotyczy bowiem wydzielonych miejsc postojowych, a te w omawianej sprawie nie mogą zostać jako takie zakwalifikowane. Nie można bowiem mówić o wydzielonych miejscach, jeśli granice między nimi zostały naniesione farbą.
Sąd uwzględnił jednak powództwo w zakresie naruszania interesów powódki. Parkowanie bezpośrednio przy oknach powoduje przede wszystkim takie uciążliwości jak zasłanianie widoku i wywoływanie hałasu.
Mając powyższe na uwadze Sąd uchylił uchwałę Wspólnoty w części dotyczącej parkowania pod oknami lokalu należącego do M.D.
Sygnatura akt: I C 172/14