Wspólnota Mieszkaniowa na podstawie podjętej uchwały wykonała ogrodzenie odgradzające nieruchomość wspólną od sąsiedniej nieruchomości zajętej pod stację benzynową. Właściciele lokali użytkowych usytuowanych na parterze budynku w pozwie skierowanym przeciwko Wspólnocie domagali się uchylenia uchwały, ponieważ wykonane na jej podstawie ogrodzenie narusza ich istotne interesy. Ogrodzenie ograniczyło bowiem widoczność witryn sklepowych, co wywołało skutek w postaci zmniejszenia liczby klientów, a co za tym idzie także zmniejszenia uzyskiwanych przez nich dochodów.

Wspólnota domagała się oddalenia powództwa. Tłumaczyła, że przed wykonaniem drewnianego ogrodzenia teren pomiędzy stacją benzynową a budynkiem był odgrodzony żywopłotem z tuj. Tuje, w chwili zasadzenia, miały około 2 m wysokości, później osiągnęły 3 m. Postawiony płot jest niższy, ma jedynie 1,8 m. Dlatego też argument o ograniczeniu widoczności nie jest właściwy, co więcej widoczność jest lepsza aniżeli w czasie, kiedy obydwie nieruchomości odgradzały krzewy. Z kolei postawienie ogrodzenia było niezbędne w celu zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom, które bez niego wbiegały na teren stacji.

Sąd Okręgowy w wyroku z dnia 26 listopada 2015 r., sygn. akt I C 1434/14 stwierdził, że powodowie nie udowodnili, że wykonanie ogrodzenia o parametrach wielkościowych oraz co do jego rodzaju, narusza ich usprawiedliwione interesy gospodarcze. Żaden z nich nie wykazał w postępowaniu, aby rzeczywiście, na skutek posadowienia ogrodzenia o nowej konstrukcji i wysokości, rzeczywiście spadły obroty, czy to osób którym skarżący wynajmują lokale użytkowe, czy też takie, które przynosiła dotąd działalność osobiście przez nich prowadzona.

Sąd Apelacyjny w Krakowie rozpatrywał apelację od wyroku SO. Ocenił ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd niższej instancji, jako poprawne i kompletne, i w konsekwencji przyjął je za własne. SA uznał, że nie sposób zgodzić się ze skarżącymi, iż ich sytuacja uległa zmianie na gorsze w porównaniu z poprzednią, kiedy od nieruchomości sąsiedniej, nieruchomość wspólną odgradzał żywopłot z tuj, w postaci ścisłego szpaleru tych krzewów o wysokości sięgającej do trzech metrów. Z punktu widzenia tego kryterium sytuacja była wówczas gorsza, albowiem szpaler ten wykluczał, a nie jak teraz ogrodzenie jedynie ogranicza widoczność witryn lokali.

Mając powyższe na uwadze SA uznał apelację za niezasadną i orzekł o jej oddaleniu.

Sygnatura akt: I ACa 455/16

Źródło: orzeczenia.ms.gov.pl, stan z dnia 6 grudnia 2016 r.

Serwis Budowlany
Artykuł pochodzi z programu Serwis Budowlany
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami