Czy w przypadku wytwarzania w samoobsługowym sklepie odpadów niebezpiecznych w ilości powyżej 5 Mg na rok może mieć zastosowanie art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) - dalej p.o.ś., który kwalifikuje budowlę jako instalację? Wytwarzane na terenie obiektu odpady nie są związane z funkcjonowaniem instalacji stacjonarnej. Odpady pochodzą z eksploatacji obiektu (np. zużyte świetlówki, monitory komputerowe, baterie i odpady sprzedawanych produktów - farb).
Czy w powyższym przypadku należy uzyskać decyzję zatwierdzającą program gospodarki odpadami niebezpiecznymi czy pozwolenie na wytwarzanie odpadów?
Sklep samoobsługowy jako obiekt budowlany, z eksploatacją którego wiąże się emisja substancji do środowiska (wytwarzanie odpadów), jest kwalifikowany jako instalacja w rozumieniu art. 3 ust. 6 p.o.ś.
Podmiot prowadzący sklep, wytwarzający odpady niebezpieczne w ilości powyżej 5 Mg na rok, powinien uzyskać pozwolenie na wytwarzanie odpadów.
Przepis p.o.ś. nie definiuje odrębnie pojęcia obiekt budowlany. Pojęcie to określa art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.) - dalej pr. bud. W zakresie tego pojęcia mieszczą się zarówno budynki wraz połączonymi z nimi funkcjonalnie instalacjami (w znaczeniu potocznym, innym niż definiowane dla potrzeb p.o.ś.), jak i budowle oraz obiekty małej architektury. W przypadku obiektów budowlanych warunkiem zaliczenia ich do pojęcia instalacji w rozumieniu p.o.ś. jest stwierdzenie, iż ich eksploatacja może powodować emisję (art. 3 pkt 6 in fine p.o.ś.). Z eksploatacją obiektów budowlanych – budynków wiąże się wytwarzanie odpadów, co jest równoznaczne z wprowadzaniem (bezpośrednio lub pośrednio) substancji do środowiska, co jest kwalifikowane jako emisja (art. 3 pkt 4 p.o.ś.). A zatem, każdy podmiot dysponujący tytułem prawnym do określonego obiektu budowlanego (sklepu samoobsługowego jako całości) będzie traktowany, jako prowadzący instalację w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243) - dalej u.o. W związku z eksploatacją sklepu powstają zużyte świetlówki, monitory, baterie, ale również odpady wytwarzane przez pracowników w związku z ich bytowaniem w budynku. A zatem prowadzący sklep jest wytwórcą odpadów, w rozumieniu art. 3 ust. 3, pkt 22 u.o., wytwarzanych w związku z prowadzoną własną działalnością. Skoro zatem wytwarza odpady w ilości powyżej 5 Mg odpadów niebezpiecznych na rok, to musi posiadać pozwolenie na wytwarzanie odpadów zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 2 u.o.
Alicja Brzezińska
Czy w powyższym przypadku należy uzyskać decyzję zatwierdzającą program gospodarki odpadami niebezpiecznymi czy pozwolenie na wytwarzanie odpadów?
Sklep samoobsługowy jako obiekt budowlany, z eksploatacją którego wiąże się emisja substancji do środowiska (wytwarzanie odpadów), jest kwalifikowany jako instalacja w rozumieniu art. 3 ust. 6 p.o.ś.
Podmiot prowadzący sklep, wytwarzający odpady niebezpieczne w ilości powyżej 5 Mg na rok, powinien uzyskać pozwolenie na wytwarzanie odpadów.
Przepis p.o.ś. nie definiuje odrębnie pojęcia obiekt budowlany. Pojęcie to określa art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.) - dalej pr. bud. W zakresie tego pojęcia mieszczą się zarówno budynki wraz połączonymi z nimi funkcjonalnie instalacjami (w znaczeniu potocznym, innym niż definiowane dla potrzeb p.o.ś.), jak i budowle oraz obiekty małej architektury. W przypadku obiektów budowlanych warunkiem zaliczenia ich do pojęcia instalacji w rozumieniu p.o.ś. jest stwierdzenie, iż ich eksploatacja może powodować emisję (art. 3 pkt 6 in fine p.o.ś.). Z eksploatacją obiektów budowlanych – budynków wiąże się wytwarzanie odpadów, co jest równoznaczne z wprowadzaniem (bezpośrednio lub pośrednio) substancji do środowiska, co jest kwalifikowane jako emisja (art. 3 pkt 4 p.o.ś.). A zatem, każdy podmiot dysponujący tytułem prawnym do określonego obiektu budowlanego (sklepu samoobsługowego jako całości) będzie traktowany, jako prowadzący instalację w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243) - dalej u.o. W związku z eksploatacją sklepu powstają zużyte świetlówki, monitory, baterie, ale również odpady wytwarzane przez pracowników w związku z ich bytowaniem w budynku. A zatem prowadzący sklep jest wytwórcą odpadów, w rozumieniu art. 3 ust. 3, pkt 22 u.o., wytwarzanych w związku z prowadzoną własną działalnością. Skoro zatem wytwarza odpady w ilości powyżej 5 Mg odpadów niebezpiecznych na rok, to musi posiadać pozwolenie na wytwarzanie odpadów zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 2 u.o.
Alicja Brzezińska