Przewoźnik kwestionował karę nałożoną przez pracowników urzędu marszałkowskiego za naruszenie przepisów ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym* i warunków udzielnego zezwolenia w zakresie dotyczącym ustalonej trasy przejazdu oraz wyznaczonych przystanków. Podczas kontroli drogowej urzędnicy stwierdzili, że w czasie jednego z kursów kierowca dopuścił się dwóch naruszeń. Najpierw wysadził pasażera poza przystankiem, obok jego domu. Dziesięć minut później, zatrzymał się przy przejściu dla pieszych na skrzyżowaniu drogi powiatowej z wojewódzką i wysadził trójkę pasażerów zabierając kolejnego. W konsekwencji marszałek województwa, na podstawie art. 93 ust 1 ustawy o transporcie drogowym wymierzył mu karę pieniężną w wysokości 3 tys. zł.

Protokół nie pozostawia wątpliwości

Decyzję marszałka utrzymało Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO). Przyjęło, że kwestia dwukrotnego zatrzymania pojazdu poza wyznaczonymi przewoźnikowi miejscami nie budzi wątpliwości. Potwierdza to zarówno protokół kontroli oraz niekwestionowanie ustaleń organu I instancji przez samego przewoźnika.

SKO uznało, że okoliczności zatrzymania nie wynikają z ewentualnego stanu nadzwyczajnej, nagłej i niedającej się przewidzieć okoliczności, ale ze zwykłej uprzejmości kierowcy. W tym stanie rzeczy ewentualne wyjaśnienia przyczyn zatrzymania, pozostają bez wpływu na podjęte w sprawie rozstrzygnięcie.

Nie przesłuchano kierowcy i pasażerów

W skardze do sądu, przewoźnik domagał się uchylenia zaskarżonej decyzji. Zarzucił kolegium naruszenie przepisów o postępowaniu administracyjnym, nienależyte wyjaśnienie faktyczne sprawy, brak wyczerpującego uzasadnienia decyzji.

Przewoźnik podnosił, że decyzję wydano wyłącznie na podstawie odręcznie sporządzonego protokołu kontroli. Nie przeprowadzono rzetelnego postępowania dowodowego, brak jest nagrania, przesłuchania kierowcy oraz pasażerów. Protokół został podpisany przez kierowcę i przewoźnika w sytuacji pośpiechu i stresu, co nie pozostaje bez wpływu na jego wiarygodność.

LEX Linie Orzecznicze >>

Skarżący nie kwestionował, że pierwsze nieregulaminowe zatrzymanie nastąpiło poza przystankiem, ale spowodowane było sytuacją niezależną od kierowcy, mianowicie złym samopoczuciem pasażera, który opuścił pojazd. Z kolei drugie zatrzymanie, wbrew temu co twierdzi organ, nastąpiło na przystanku ujętym w rozkładzie jazdy. Na dowód przewoźnik przedstawił fotografie tego miejsca.

Okoliczności nie mogą budzić wątpliwości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie stwierdził, że skarga jest zasadna i uchylił zaskarżoną decyzję. Uzasadnił, że organy obu instancji niedostatecznie wyjaśniły przyczyny zatrzymania pojazdu poza przystankiem i opuszczenia autobusu przez pasażera. To ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Jest to bowiem okoliczność, od której zależy wykazanie, czy przewoźnik naruszył obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy o transporcie drogowym. To samo dotyczy precyzyjnego ustalenia miejsca zatrzymania się pojazdu i wysadzenia oraz zabrania pasażera. Sąd stwierdził, że zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje wystarczających podstaw do wyjaśnienia i oceny tej kwestii

Protokół kontroli można podważyć

WSA wskazał, że podstawowy dowód w sprawie, tj. protokół z kontroli może być podstawą ustaleń faktycznych o ile dokładnie odzwierciedla przebieg zdarzenia i pozwala na jego ocenę. Ten protokół jest lakoniczny i nie pozwala na zweryfikowanie zarzutów skargi.

Sąd podkreślił, że szczególna moc dowodowa protokołu z przeprowadzonej kontroli nie oznacza, że jest to jedyny dopuszczalny, bądź niepodważalny dowód na okoliczność stwierdzenia naruszenia obowiązków lub warunków wynikających z przepisów ustawy o transporcie drogowym. Gdy dokument ten jest niewystarczający do wyjaśnienia wszystkich istotnych w sprawie okoliczności, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowego postępowania dowodowego zgodnie z zasadami i regułami postępowania przewidziane przepisami kodeksu postępowania administracyjnego. Ponadto, za tym stanowiskiem przemawia okoliczność, że w ustawie o transporcie drogowym brak jest regulacji prawnych dotyczących postępowania wyjaśniającego i dowodowego.


Wyrok z 26 marca 2018 r. WSA w Rzeszowie (sygn. akt II SA/Rz 56/18)