a także mając na uwadze, co następuje:(1) Instytucje kredytowe i instytucje finansowe mają obowiązek zidentyfikowania i oceny ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, na które są narażone, oraz zarządzania tym ryzykiem, w szczególności jeżeli mają oddziały lub jednostki zależne z większościowym udziałem posiadające siedzibę w państwach trzecich lub rozważają ustanowienie oddziałów lub jednostek zależnych z większościowym udziałem w państwach trzecich. W związku z tym w dyrektywie (UE) 2015/849 przewidziano standardy skutecznej oceny ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu oraz zarządzania tym ryzykiem na szczeblu grupy.
(2) Spójne wdrażanie strategii i procedur na rzecz przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu obejmujących całą grupę ma kluczowe znaczenie dla solidnego i skutecznego zarządzania ryzykiem związanym z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu w ramach grupy.
(3) Istnieją jednak sytuacje, w których grupa prowadzi w państwie trzecim oddziały lub jednostki zależne z większościowym udziałem, ale prawo tego państwa uniemożliwia wdrożenie strategii i procedur na rzecz przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu obejmujących całą grupę. Może mieć to miejsce np. wtedy, gdy przepisy państwa trzeciego w zakresie ochrony danych lub tajemnicy bankowej ograniczają zdolność grupy do uzyskiwania, przetwarzania lub wymiany informacji dotyczących klientów oddziałów lub jednostek zależnych z większościowym udziałem znajdujących się w tym państwie trzecim.
(4) W takiej sytuacji oraz jeżeli właściwe organy nie mogą skutecznie nadzorować spełnienia przez grupę wymogów, o których mowa w dyrektywie (UE) 2015/849, ponieważ organy te nie mają dostępu do istotnych informacji będących w posiadaniu oddziałów lub jednostek zależnych z większościowym udziałem w państwach trzecich, należy wdrożyć dodatkowe strategie i procedury, aby skutecznie zarządzać ryzykiem związanym z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu. Tego rodzaju dodatkowe strategie i procedury mogą obejmować uzyskanie zgody klientów, co może się przyczynić do pokonania niektórych przeszkód prawnych we wdrażaniu obejmujących całą grupę strategii i procedur na rzecz przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w państwach trzecich, w przypadku których inne możliwości są ograniczone.
(5) Konieczność zapewnienia spójnej reakcji na szczeblu unijnym na przeszkody prawne we wdrażaniu strategii i procedur obejmujących całą grupę uzasadnia wskazanie konkretnego minimalnego zakresu działań, do których podjęcia instytucje kredytowe i finansowe powinny być zobowiązane w podobnych sytuacjach. Takie dodatkowe strategie i procedury należy jednak oprzeć na analizie ryzyka.
(6) Instytucje kredytowe i instytucje finansowe powinny być w stanie wykazać przed właściwym organem, że zakres dodatkowych środków, które wdrożyły, jest odpowiedni w świetle ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu. Jeżeli jednak właściwy organ uzna, że dodatkowe środki, które wdrożyła instytucja
kredytowa lub instytucja finansowa, są niewystarczające, aby zarządzać tym ryzykiem, powinien on mieć możliwość nakazania instytucji kredytowej lub instytucji finansowej zastosowania szczególnych środków w celu zapewnienia, by ta instytucja kredytowa lub instytucja finansowa wywiązała się ze swoich zobowiązań w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.
(7) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 2 , rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 3 i rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 4 uprawniono odpowiednio Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB), Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) i Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) do wydawania wspólnych wytycznych, aby zapewnić powszechne, jednolite i spójne stosowanie prawa Unii. Przy spełnianiu wymogów niniejszego rozporządzenia instytucje kredytowe i instytucje finansowe powinny uwzględniać wspólne wytyczne wydane na podstawie art. 17 i art. 18 ust. 4 dyrektywy (UE) 2015/849 dotyczących uproszczonych i wzmocnionych środków należytej staranności wobec klienta oraz czynników, które instytucje kredytowe i finansowe powinny wziąć pod uwagę przy ocenie ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, które niosą za sobą indywidualne stosunki gospodarcze i sporadyczne transakcje, oraz dołożyć wszelkich starań w celu zapewnienia zgodności z tymi wytycznymi.
(8) Przepisy niniejszego rozporządzenia powinny pozostawać bez uszczerbku dla obowiązku prowadzenia dodatkowych czynności nadzorczych przez właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 45 ust. 5 dyrektywy (UE) 2015/849, jeżeli wdrożenie dodatkowych środków określonych w niniejszym rozporządzeniu okaże się niewystarczające.
(9) Przepisy niniejszego rozporządzenia powinny pozostawać bez uszczerbku również dla wzmocnionych środków należytej staranności, które instytucje kredytowe i instytucje finansowe powinny/muszą wdrożyć w relacjach z osobami fizycznymi zamieszkującymi lub osobami prawnymi mającymi siedzibę w państwach, które Komisja zidentyfikowała jako kraje wysokiego ryzyka zgodnie z art. 9 dyrektywy (UE) 2015/849.
(10) Instytucje kredytowe i instytucje finansowe powinny mieć wystarczająco dużo czasu, aby dostosować swoje strategie i procedury do wymogów niniejszego rozporządzenia. W świetle tego celu właściwym rozwiązaniem jest odroczenie stosowania niniejszego rozporządzenia o trzy miesiące od dnia jego wejścia w życie.
(11) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych opracowany i przekazany Komisji przez europejskie urzędy nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych).
(12) Europejskie urzędy nadzoru przeprowadziły otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonały analizy potencjalnych związanych z nim kosztów i korzyści oraz zasięgnęły opinii Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: