Chciałbym się odnieść do opinii pacjentki pani Magdaleny Kożuchowskiej, dotyczącej sytuacji w Szpitalu Klinicznym Dzieciątka Jezus, opublikowanej 3 października 2018 roku na portalu Prawo.pl.  

Opinię pacjentki: " Pacjenci są przerażeni bezpardonowym łączeniem szpitali klinicznych w Warszawie" czytaj tutaj>>

Kliniki, Oddziały i Poradnie działają i będą działać nieprzerwanie w dotychczasowych lokalizacjach, w budynku Szpitala Klinicznego Dzieciątka Jezus, a pacjentami będzie zajmowała się dotychczasowa kadra medyczna z zachowaniem najwyższego, wysokospecjalistycznego poziomu leczenia właściwego dla szpitali klinicznych WUM.  

Nie są planowane ograniczenia zatrudnienia kadry lekarskiej i pielęgniarskiej z powodu likwidacji czy łączenia jednostek medycznych. Wręcz przeciwnie, dzięki konsolidacji i oszczędnościom, jest szansa w przyszłości na wzrost i poprawę warunków zatrudnienia.

Konsolidacja to nie likwidacja

Jednoznacznie zaprzeczam, pojawiającym się w przestrzeni publicznej informacjom o likwidacji  czy ograniczeniu działania Szpitala Klinicznego Dzieciątka Jezus Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Trzy łączone szpitale będą organizacyjnie filiami UCK, działającymi jako oddzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej w dotychczasowych lokalizacjach i budynkach. Nie ma planów sprzedaży czy komercji majątku Szpitala Klinicznego Dzieciątka Jezus ani żadnego innego szpitala WUM. WUM nie może pozwolić sobie na likwidację szpitali, czy ich jednostek ze względu na to, że celem statutowym Uczelni jest kształcenie. Posiadana baza jest w pełni wykorzystywana, dlatego też nie ma możliwości ulokowania zajęć realizowanych w SKDJ w jakimkolwiek innym szpitalu, czy to własnym, czy stanowiącym bazę obcą czyli szpitalach, których Uczelnia nie jest właścicielem, ale posiada w nich jednostki organizacyjne realizujące dydaktykę. 

Zmiany są i będą konsultowane 

Związki zawodowe i społeczność akademicka, w zakresie możliwości uzyskania informacji o sytuacji finansowej szpitali klinicznych podlegających konsolidacji, były informowane podczas:

  1. Posiedzeń Senatu WUM: 26 marca, informacja o sytuacji finansowej DSK, 23 kwietnia, informacja o sytuacji finansowej wszystkich szpitali klinicznych, 21 maja, przedstawienie planu działań konsolidacyjnych, pozytywna opinia Senatu, 
  2. Szkoleń dla członków Rad Społecznych szpitali - 27 kwietnia.
  3. Spotkań w szpitalach z udziałem Rektora prof. Mirosława Wielgosia, w których brali udział kierownicy jednostek organizacyjnych (medycznych i niemedycznych), przedstawiciele związków zawodowych działających w danym szpitalu, dyrekcje szpitali - 11-13 czerwca.
  4. Spotkania ze związkami zawodowymi - 15 czerwca br.
  5. Posiedzeń Rad Społecznych szpitali, które odbyły się w dniach 27 czerwca (SKDJ i DSK) oraz 29 czerwca (CSK) br. W posiedzeniach tych również wzięli udział przedstawiciele związków zawodowych zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie regulacjami.

 

Skład komitetu sterującego

Komitet Sterujący ds. Konsolidacji i Restrukturyzacji został powołany 16 lipca br. Zarządzeniem Rektora WUM, a jego zadaniem jest nadzorowanie procesu konsolidacji. W jego skład wchodzą m.in. Rektor WUM – prof. dr hab. Mirosław Wielgoś, prorektor ds. Klinicznych i Inwestycji – prof. dr hab. Wojciech Braksator, prorektor ds. Umiędzynarodowienia, Promocji i Rozwoju – prof. dr hab. Krzysztof Filipiak, były sekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia - Jakub Szulc, były wiceminister Zdrowia, a obecnie Główny Inspektor Sanitarny - Jarosław Pinkas, prof. dr hab. Grzegorz Opolski – kierownik I Katedry i Kliniki Kardiologii WUM (SPCSK), prof. dr hab. Krzysztof Zieniewicz - kierownik Katedry Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby WUM (SPCSK), prof. Piotr Radziszewski - kierownik Kliniki Urologii Ogólnej, Onkologicznej i Czynnościowej (SKDJ), prof. Michał Matysiak - kierownik Kliniki Onkologii i Hematologii Dziecięcej WUM (SPDSK), Stanisław Pitucha - dyrektor Biura ds. Szpitali Klinicznych, pełnomocnik rektora ds. spółek WUM oraz Piotr Nowicki - pełnomocnik rektora ds. restrukturyzacji podmiotów leczniczych i organizacji onkologii klinicznej WUM.

Wywiad z Piotrem Nowickim dotyczącym harmonogramu łączenia szpitali czytaj tutaj>>

Informacja o składzie Komitetu Sterującego ukazała się m.in. w najnowszym magazynie MDW 8/9-2018, dostępnym na stronie internetowej Uczelni, a także w wersji drukowanej dystrybuowanej w kampusach WUM oraz została przekazana wszystkim uczestnikom Inauguracji Roku Akademickiego 2018/2019, która odbyła się 2 października 2018 r.

Tylko jednoczesna restrukturyzacja wszystkich trzech szpitali może uratować zarówno te placówki, jak i Uczelnię
Jak pokazały dogłębne, profesjonalne analizy stanu finansów, zarządzania i organizacji wszystkich trzech łączonych placówek, tylko jednoczesna restrukturyzacja długów oraz struktury zarządczej, administracyjnej i pomocniczej medycznej wszystkich trzech szpitali może je uratować, a w dłuższej perspektywie pozwolić im się rozwijać.

Uniwersytet musi dbać o stan finansów wszystkich szpitali, których jest właścicielem, a nie tylko wybranych jednostek, szczególnie w sytuacji, gdy brak konsolidacji wymusi na WUM spłatę ponad 50 mln złotych ujemnego wyniku finansowego SPDSK wygenerowanego za lata 2016-2017. 

 

Twarde liczby

W 2017 roku liczba hospitalizacji wyniosła:  w SPCSK (szpital kliniczny przy ul. Banacha)– 53 352, w SPDSK (szpital dziecięcy przy ul. Żwirki i Wigury) – 34 166, w SKDJ (szpital kliniczny Dzieciątka Jezus przy ul. Lindleya)– 28 004.

Przychody trzech łączonych szpitali przedstawiały się w 2017 roku następująco: SPCSK - 425 mln,  SPDSK – 167 mln, SKDJ – 190 mln.

Zadłużenie konsolidowanych podmiotów leczniczych - łącznie 815 mln zł: SPCSK- 266 mln; SPDSK -365 mln; SKDJ – 184 mln.

Wszyscy kochamy róże, ale tutaj płonie las

Podkreślę jeszcze raz, że sytuacja finansowa trzech największych szpitali klinicznych WUM jest dramatyczna – widmo prawie miliardowego zadłużenia wiąże się z realnym zagrożeniem ich funkcjonowania, a co za tym idzie – funkcjonowania Uczelni.

Niektórzy chcieliby się skupić na poszukiwaniu winnych zaistniałego stanu. Abstrahując od tego, że przyczyny są złożone i są pokłosiem wielu lat, to i tak to nie uzdrowi w żaden sposób aktualnej sytuacji. Absolutnie niezbędne jest zrozumienie powagi tej sytuacji. Wszyscy kochamy róże. Ale tutaj płonie las

Prof. Mirosław Wielgoś, Rektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego