Czy lekarzowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę i pełniącemu dyżury medyczne należy wypłacić dodatek wyrównawczy w przypadku oddelegowania?
\\

Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Prawo i Zdrowie

Zatrudniamy lekarza na umowie o pracę na jednym z oddziałów szpitala. W ramach umowy pełni on również dyżury medyczne. Pracodawca ma zamiar oddelegować pracownika na 3 miesiące do podobnej charakterem pracy (stanowisko bez zmian), niestety do komórki organizacyjnej, w której nie są pełnione dyżury medyczne. Czy w związku z tym należy wypłacać pracownikowi dodatek wyrównawczy?

Wynagrodzenie zasadnicze pozostanie bez zmian.

W jaki sposób należy wyliczyć wskazany dodatek wyrównawczy?

Jak wyglądałaby sytuacja w przypadku tego lekarza, gdyby pracodawca miał zamiar oddelegować pracownika – wypowiedzenie zmieniające na czas nieokreślony obowiązujących warunków w podobnej charakterem pracy (stanowisko bez zmian), niestety do komórki organizacyjnej, w której nie są pełnione dyżury medyczne?

Czy w takim przypadku należy wypłacać pracownikowi dodatek wyrównawczy? Wynagrodzenie zasadnicze pozostanie bez zmian.

Jeśli tak, to w jaki sposób należy go wyliczyć i jak długo wypłacać?

Odpowiedź:

W wypowiedzeniu zmieniającym pracodawca określa nowe warunki pracy i płacy. W takim przypadku – po przyjęciu przez pracownika nowych warunków nie wypłaca się dodatku wyrównawczego bowiem pracownik wykonuje pracę i otrzymuje za nią wynagrodzenie na warunkach określonych w wypowiedzeniu zmieniającym.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.), pracownicy wykonujący zawód medyczny i posiadający wyższe wykształcenie, zatrudnieni w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne mogą być zobowiązani do pełnienia w przedsiębiorstwie tego podmiotu dyżuru medycznego. Dyżurem medycznym jest wykonywanie poza normalnymi godzinami pracy czynności zawodowych przez osoby, o których mowa powyżej, w podmiocie leczniczym wykonującym stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne. Czas pełnienia dyżuru medycznego wlicza się do czasu pracy.

Do wynagrodzenia za pracę w ramach pełnienia dyżuru medycznego stosuje się odpowiednio przepisy art. 1511 § 1-3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej k.p., co oznacza, że dyżur medyczny jest zawsze traktowany jak praca w godzinach nadliczbowych, za którą przysługuje wyższe wynagrodzenie, niezależnie od tego, czy czas dyżuru spowodował przekroczenie czasu pracy w ramach etatu, czy też nie i niezależnie od tego, czy dyżur pracownika przekracza normalne godziny pracy w pełnym, czy niepełnym wymiarze czasu pracy. W przypadku dyżuru medycznego art. 1511 k.p. jest podstawą do ustalenia normalnego wynagrodzenia godzinowego.

Wymiar wynagrodzenia za dyżur medyczny wynosi zatem odpowiednio:

1) 200% stawki godzinowej za dyżur odbywany w nocy, niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy i w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy;

2) 150% stawki godzinowej za dyżur medyczny przypadający w każdym innym dniu. (F. Grzegorczyk (red.), Ustawa o działalności leczniczej. Komentarz, LexisNexis 2012).

Zgodnie z art. 42 § 4 k.p., wypowiedzenie dotychczasowych warunków pracy lub płacy nie jest wymagane w razie powierzenia pracownikowi, w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy, innej pracy niż określona w umowie o pracę na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia i odpowiada kwalifikacjom pracownika. A zatem pracodawca mający uzasadnione potrzeby może skierować swego pracownika do innej pracy na czas określony, tj. do 3 miesięcy w roku. Musi to być jednak praca odpowiadająca kwalifikacjom pracownika i niepowodująca spadku jego wynagrodzenia.

Jeżeli zatem w umowie o pracę z danym lekarzem zostały przewidziane dyżury medyczne oraz wyszczególnione zostało wynagrodzenie za te dyżury, to w takim przypadku należy wypłacić dodatek wyrównawczy, ponieważ zgodnie z ww. przepisami skierowany do innej pracy lekarz nie może otrzymywać niższego wynagrodzenia.

Natomiast w przypadku, gdy pełnienie przez lekarza dyżurów medycznych miało charakter dodatkowy i nie zostało przewidziane w umowie o pracę to moim zdaniem w takim przypadku dodatek nie przysługuje.

Z uwagi na brak możliwości zapoznania się z treścią umowy łączącej strony nie jest możliwe udzielenie jednoznacznej odpowiedzi w przedmiotowej kwestii.

Wypowiedzenie zmieniające reguluje natomiast art. 42 § 1-3 k.p. Zgodnie z tym przepisem wypowiedzenie warunków pracy i płacy to jednostronna czynność prawna dokonywana przez pracodawcę, która w zależności od zachowania pracownika może wywołać różne skutki. Jeśli pracownik wyrazi zgodę na zaproponowane mu nowe warunki pracy i płacy, następuje zmiana treści stosunku pracy - zgodnie z przyjętymi przez niego warunkami. Natomiast brak tej zgody oznacza rozwiązanie stosunku pracy. Trzeba pamiętać, iż wypowiedzenie warunków pracy lub płacy uważa się za dokonane, jeżeli pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki.

Zatem w tym przypadku można pracownikowi zaproponować gorsze (również finansowo) warunki zatrudnienia. W wypowiedzeniu zmieniającym pracodawca określa nowe warunki pracy i płacy. W takim przypadku, po przyjęciu przez pracownika nowych warunków nie wypłaca się dodatku wyrównawczego, bowiem pracownik wykonuje pracę i otrzymuje za nią wynagrodzenie na warunkach określonych w wypowiedzeniu zmieniającym.

Monika Kwiatkowska, autorka współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie

Odpowiedzi udzielono 3 września 2014 r.

\
Data publikacji: 4 września 2014 r.