Czy urząd może zawiesić postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach z powodu śmierci jednej ze stron?

W trakcie postępowania zostało wysłane stronom zawiadomienie o możliwości wypowiedzenia się w sprawie co do zebranych dowodów i informacji przed wydaniem decyzji. Jedno zawiadomienie zostało zwrócone z adnotacją, że adresat nie żyje, przy czym urząd wystąpił o potwierdzenie tego faktu do USC. Odpis aktu zgonu znajduje się w aktach sprawy.

Do kiedy sprawa może być wstrzymana?

Odpowiedź

W przypadku śmierci strony, w dalszym postępowaniu uczestniczy jej następca prawny (art. 30 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego . Nie dotyczy to postępowań w sprawach dotyczących praw osobistych, nie podlegających dziedziczeniu, gdzie w przypadku śmierci strony należy umorzyć postępowanie jako bezprzedmiotowe, zgodnie z art. 105 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego .

Postępowanie można zawiesić jedynie w przypadku gdy nie jest możliwe wezwanie spadkobierców strony do udziału w postępowaniu oraz gdy – w przypadku spadków nieobjętych - nie zostały ustalone osoby sprawujące zarząd majątkiem masy spadkowej, albo gdy w braku takich osób nie został wyznaczony kurator (art. 97 Kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art. 30 § 5 Kodeksu postępowania administracyjnego ). Nie ma podstaw do zawieszenia postępowania w przypadku, gdy spadkobiercy zmarłej strony (albo zarządca/kurator spadku) są ustaleni i znani organowi prowadzącemu postępowanie.

Postępowania nie zawiesza się na okres z góry określony. Organ podejmuje postępowanie po ustaniu przyczyn zawieszenia (art. 97 § 2, art. 101 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego ) – tj. w tym przypadku po ustaleniu spadkobierców strony albo ustaleniu zarządcy lub wyznaczeniu kuratora w przypadku spadku niepodjętego. Organ powinien dokonać wszelkich czynności zmierzających do usunięcia przyczyn zawieszenia postępowania (art. 99 Kodeksu postępowania administracyjnego ).

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)