Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.


Jak należy przeprowadzić postępowanie administracyjne w sprawie zwrotu kosztów utrzymania zwierzęcia w gospodarstwie zastępczym od właściciela, który na mocy postanowienia sądu je utracił?


Odpowiedź:

Wójt powinien wydać decyzję nakazująca zwrot tych środków i egzekwować ją w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1619) – dalej u.p.e.a.


W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 856) - dalej u.o.z. wprost zapisano, że koszty transportu i utrzymania zwierzęcia w schronisku odebranego właścicielowi z powodów wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 2 u.o.z. obciążają tego właściciela. Stroną prowadzonego na podstawie art. 7 ust. 1 u.o.z. postępowania jest niewątpliwie właściciel lub opiekun zwierzęcia, które ma być czasowo odebrane.

Będzie on musiał ponieść koszty utrzymania zwierzęcia w gospodarstwie rolnym do czasu, gdy sąd orzekł przepadek zwierzęcia. Koszty te powinny zostać wyliczone na podstawie rachunków lub faktur przedstawionych przez osobę, która przyjęła zwierzę do gospodarstwa za żywienie zwierzęcia, leczenie i szczepienia, jeśli była taka potrzeba oraz transport do gospodarstwa. Stan zdrowotny zwierzęcia po przyjęciu go do gospodarstwa powinien być oceniony przez lekarza weterynarii, gdyż może to mieć wpływ na ustalenie wysokości kosztów do zwrotu należnych opiekunowi, np. w związku z koniecznością stosowania specjalnej karmy czy przeprowadzenia zabiegów weterynaryjnych. Jeżeli wójt poniósł koszty transportu zwierzęcia, to powinien je doliczyć do kwot, które poniósł opiekun zwierzęcia. W decyzji powinien być umieszczony zapis, że koszty należne opiekunowi zwierzęcia zostaną pomniejszone o koszty transportu. Jeżeli opiekun zwierzęcia nie dysponuje rachunkami, to koszty te można ustalić na podstawie jego oświadczenia, a przypadku uzasadnionych wątpliwości co do wysokości należnych mu kwot, wójt może powołać biegłego, który koszty te oszacuje.


Uzasadnienie:

Przepis art. 7 ust. 1 i 3 u.o.z., określając przesłanki i sposób odebrania zwierząt właścicielowi lub opiekunowi, powinien wyłącznie w sposób tymczasowy regulować kwestie związane z ich pobytem, to jest do czasu zakończenia postępowania karnego toczonego wobec właściciela lub opiekuna zwierzęcia pozostającego pod zarzutem znęcania się nad zwierzęciem.

Jednoznacznie kwestię tę reguluje zarówno przepis art. 7 ust. 1 u.o.z. mówiący, iż odebranie zwierzęcia właścicielowi lub opiekunowi z uwagi na wystąpienie okoliczności, o których mówi art. 6 ust. 2 u.o.z., ma charakter czasowy, jak i art. 7 ust. 6 u.o.z. stanowiący o tym, kiedy odebrane zwierzę podlega zwrotowi. Powyższe ma istotne znaczenie, bowiem art. 7 ust. 4 u.o.z., stanowiąc o tym, iż kosztami transportu, utrzymania i koniecznego leczenia zwierzęcia obciąża się jego dotychczasowego właściciela lub opiekuna, jednoznacznie odwołuje się do przypadków odebrania zwierząt, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 3 u.o.z., a więc sytuacji czasowego ich odebrania.

Zatem, po ustaleniu wysokości kosztów, które właściciel zwierzęcia musi zwrócić podmiotowi, który je utrzymuje (a więc ponosi koszty na to utrzymanie), należy wydać decyzję nakładającą obowiązek ich zwrotu i organ nie może poprzestać jedynie na konstatacji, że obowiązek ten wynika wprost z art. 7 ust. 4 u.o.z., w szczególności dlatego, że obowiązek ten podlega egzekucji administracyjnej. Brak decyzji w tej kwestii uniemożliwiłby egzekucję obowiązku zwrotu kosztów w trybie u.p.e.a.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.