Przedstawione przez ZPP stanowisko dotyczy poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej (znak EW.020.801.2022).

Decyzja wojewody, kłopot samorządu

Jego autorzy zaznaczają, że jeśli proponowane zmiany wejdą w życie, wojewoda nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności finansowej względem jednostek samorządu terytorialnego za wydawanie postanowień na korzyść stron, a samorządy nie będąc stroną postępowania, nie będą miały żadnej ścieżki prawnej, aby kwestionować zasadność dokonania przez wojewodę wyłączenia określonego dochodu strony na potrzeby prowadzonego postępowania.

 

Samorządy podkreślają, że posiadają ograniczone środki finansowe, w tym ograniczone środki dedykowane na wypłatę świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej. - Przyznanie np. zasiłku celowego osobie, która przekracza kryterium dochodowe z powodu jednorazowego przysporzenia jakim jest darowizna powoduje, że zmniejsza się pula środków na zasiłki celowe dla innych osób potrzebujących wsparcia. Nie ulega bowiem wątpliwości, że nawet jednorazowe przysporzenie rzędu kilkunastu tysięcy złotych obiektywnie poprawia sytuację finansową strony względem innych osób ubiegających się o pomoc społeczną. Dodatkowo należy przypomnieć, że w pomocy społecznej istnieje świadczenie pieniężne, które może być przyznane niezależnie od tego czy strona przekroczyła kryterium dochodowe - czytamy w opinii. Jak wyjaśniono, świadczeniem tym jest specjalny zasiłek celowy (art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej), który przyznawany jest w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

Przykład złej legislacji, potrzebna nowa ustawa

Zdaniem związku powiatów, projekt ustawy jest przykładem złej legislacji. - Jeżeli zdaniem projektodawców określone kategorie dochodów nie powinny być wliczane do dochodu na potrzeby ustalenia sytuacji materialnej strony, to alternatywnym rozwiązaniem jest przegląd katalogu włączeń z art. 8 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej i np. uzupełnienie tego katalogu o jednorazowe przysporzenia do wysokości kwoty ustalonej ustawowo - stwierdzają autorzy opinii.

Zwracają także uwagę, że ustawa o pomocy społecznej liczy 18 lat. Przyjmowana była w innych uwarunkowaniach społecznych – w 2004 r. stopa bezrobocia wynosiła 19 proc. - Zadaniem pomocy społecznej miało być przede wszystkim minimalizowanie skutków takiej a nie innej sytuacji na rynku pracy. Zamiast pracować nad punktowymi zmianami ustawy, bardziej zasadnym byłoby zainicjowanie prac legislacyjnych w kierunku opracowania zupełnie nowej ustawy, w której kryteria przyznawania pomocy w większym stopniu uwzględniałyby indywidualną sytuację strony, a z drugiej zapobiegały traktowaniu pomocy społecznej jako stałego źródła utrzymania.

Czytaj także: Będą zmiany w wyliczaniu odpłatności za pobyt w DPS i ZOL, ale nie wiadomo kiedy>>

 

POLECAMY