Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.

Wnioskodawczyni wystąpiła do wójta o podanie jej numerów działek oraz numerów ksiąg wieczystych nieruchomości, które zostały wydzielone pod drogi publiczne i przeszły na własność gminy.


Wójt zakwalifikował informację, o którą wystąpiła wnioskodawczyni, jako przetworzoną, w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Tłumaczył, iż dla przygotowania danych niezbędne będzie przeanalizowanie zasobu posiadanych dokumentów i ujęcie ich w formę zestawienia. Gmina nie posiada bowiem wyodrębnionego zbioru informacji, których dotyczył wniosek – wyjaśnił wójt.


WSA przypomniał, iż udostępnienie informacji publicznej, gdy nie jest ona dostępna na stronach BIP, wymaga sięgnięcia do posiadanej przez organ dokumentacji źródłowej.


Jednak samo sięgnięcie do zbiorów dokumentów zawierających informacje proste i przedstawienie tych informacji w odrębnym zestawieniu nie oznacza jeszcze, że są to absorbujące czynności analityczne, organizacyjne a przede wszystkim intelektualne, prowadzące w rezultacie do powstania całkowicie nowej informacji.


Ponadto sąd zwrócił uwagę, iż postępująca informatyzacja oraz powszechna praktyka umieszczania danych, stanowiących informację publiczną w formie elektronicznych baz, do których dostęp uzyskać można w kilka sekund, zmieniły pojęcie dostępności informacji publicznej, co również zmniejszyło zakres pojęcia "informacji przetworzonej".


Zdaniem WSA wykładnia tego pojęcia powinna uwzględniać aktualny, przeciętny poziom techniczny i organizacyjny obsługi udostępniania informacji publicznej.


Zatem trudno uznać za czasochłonne i trudne organizacyjno-technicznie, a nadto wymagające intelektualnego wkładu i angażujące wielu urzędników wybranie numerów działek oraz numerów ksiąg wieczystych nieruchomości, które zostały wydzielone pod drogi publiczne z materiału źródłowego będącego w posiadaniu gminy, który w dodatku jest najprawdopodobniej w wersji elektronicznej – podkreślił sąd.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Gliwicach z 3 marca 2014 r., sygn. akt IV SA/Gl 111/14, nieprawomocny

Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.