ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE Nr WN.I-4.0911-321/09
WOJEWODY WIELKOPOLSKIEGO

z dnia 26 sierpnia 2009 r.
(Poznań, dnia 15 września 2009 r.)

Na podstawie art. 91 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 roku Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) orzekam nieważność uchwały Nr XIX/148/2009 Rady Gminy Miedzichowo z dnia 10 czerwca 2009 roku w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Miedzichowo - fragment miejscowości Bolewicko - ze względu na istotne naruszenie prawa.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2009 roku Rada Gminy Miedzichowo podjęła uchwałę Nr XIX/148/2009 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Miedzichowo - fragment miejscowości Bolewicko. Uchwała wraz z całością dokumentacji została doręczona Wojewodzie Wielkopolskiemu w dniu 27 lipca 2009 roku.

Powyższą uchwałę podjęto na podstawie przepisów art. 3 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 roku Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.).

Dokonując oceny zgodności z prawem przedmiotowej uchwały organ nadzoru stwierdził, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z przepisami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz przepisami odrębnymi odnoszącymi się do obszaru objętego planem.

W obowiązującym na terenie gminy Miedzichowo studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy teren, na którym uchwalono omawiany plan wchodzi w skład terenów oznaczonych symbolami "P" - przemysł, oraz "U" - usługi komercyjne. Na terenach usług komercyjnych dopuszcza się lokalizację mieszkań jako uzupełniających oraz lokalizację usług w zakresie publicznym. Brak natomiast w studium odnoszących się do terenów usług komercyjnych oznaczeń i zapisów, świadczących o możliwości dopuszczenia na nich zabudowy produkcyjnej. W związku z powyższym zgodność planu ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie została zachowana.

Jednocześnie wskazuję, że zgodnie z §8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2003 r. Nr 164, poz. 1587) na rysunku planu miejscowego stosuje się nazewnictwo i oznaczenia umożliwiające jednoznaczne powiązanie rysunku planu miejscowego z tekstem planu miejscowego.

Natomiast w §6 badanej uchwały, jako obowiązujące ustalenia planu określono m.in. oznaczenia literowe i kolorystyczne przeznaczenia terenu, zgodnie z legendą rysunku planu. W legendzie rysunku figuruje "droga krajowa", oznaczona symbolem "KDK", która pozostaje poza granicami terenu objętego planem. Również "projektowana droga klasy D" w większej części przebiega po terenie nie objętym niniejszym planem zagospodarowania. Należy, więc stwierdzić naruszenie przepisu §8 ust. 2 wskazanego wyżej rozporządzenia.
Ponadto należy zauważyć, że ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego - jako aktu prawa miejscowego - powinny być formułowane w sposób zezwalający na ich bezpośrednie zastosowanie, zwłaszcza w kontekście możliwości realizacji inwestycji na terenie objętym planem, w tym uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. Wątpliwości budzą natomiast zapisy §16 ust. 3 badanej uchwały, gdzie ustalając zasady obsługi w zakresie komunikacji drogowej powołano się na pisma Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, które pozostawały jedynie częścią korespondencji z urzędem gminy na etapie dokonywania uzgodnień przy sporządzaniu planu. Pisma te, które nie stanowią elementu uchwały, nie powinny być przytaczane jako dokumenty wiążące potencjalnych inwestorów, zaś ustalenia w nich zawarte powinny znaleźć się bezpośrednio w treści uchwały.

Mając na uwadze powyższe niniejsze rozstrzygnięcie jest w pełni uzasadnione.
Niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze może być zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od daty jego doręczenia, za pośrednictwem Wojewody Wielkopolskiego.