Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Rada gminy po zasięgnięciu opinii Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, podjęła uchwałę w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy.
Prokurator zaskarżył uchwałę. Wyjaśnił, iż uchwała nie spełnia wymagań wynikających z zasad techniki prawodawczej. Jej zapisy mają bowiem charakter jedynie postulatywny i stanowią rekapitulację postanowień zawartych w wojewódzkim planie gospodarki odpadami, obowiązującym na terenie województwa.
WSA zgodził się z prokuratorem.
Sąd podkreślił, iż przepis prawa materialnego powinien możliwie bezpośrednio i wyraźnie wskazywać kto, w jakich okolicznościach i jak powinien się zachować (przepis podstawowy).
W przepisie podstawowym należy wskazać: jego adresatów, przesłanki jego stosowania, dyrektywę postępowania.
Przepis podstawowy należy redagować zgodnie z zasadami: precyzji tekstu prawnego, komunikatywności tekstu prawnego dla jego adresatów i adekwatności tekstu prawnego do zamiaru prawodawcy.
Przepis podstawowy zredagowany niezgodnie z zasadami precyzji lub komunikatywności jest przepisem niejasnym i może być oceniony jako naruszający zasadę określoności przepisów prawnych sformułowaną w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego
Zdaniem WSA w uchwale trudno było doszukać się normatywnego elementu. Nie określała ona bowiem żadnych konkretnych warunków gospodarką odpadami, a przede wszystkim nie został ustalony adresat tej regulacji – wyjaśnił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 15 października 2014 r., sygn. akt II SA/Go 667/14, nieprawomocny
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.