Działacze Młodej Unii Śląskiej Partii Regionalnej oraz Młodych Regionalistów Śląskich skierowali do Urzędu Miasta Katowice petycję, w której domagali się aby obok czerwonej tablicy „Urząd Miasta”, pojawiłaby się tablica w kolorze czerwonym: „Urzōnd Miasta”. Podobne tablice w etnolekcie śląskim miałby się pojawić na Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej, MOSiR i pozostałych jednostkach samorządu.
W tej sprawie wystąpił do premiera poseł Maciej Kopiec. Uzasadnił, że lokalne grupy społeczne na terenie Śląska coraz częściej proszą o umieszczenie na budynkach gminnych tablic informacyjnych w dialekcie śląskim, w wersji odpowiedniej dla danego regionu.
- Niestety, grupy te spotykają się z problemem niedoprecyzowania artykułów ustawy regulującej prawnie ten temat – podnosił w interpelacji, prosząc o wyjaśnienia, czy istnieje prawna możliwość wywieszenia takich tablic, a jeżeli tak, to kto podejmuję decyzje o ich zawieszaniu.
Co do zasady na urzędzie język polski
Zdaniem resortu brak jest podstaw prawnych do stosowania urzędowych tablic w etnolekcie śląskim. W odpowiedzi na interpelację Błażej Poboży, wiceminister spraw wewnętrznych i administracji wyjaśnia, że zgodnie z art. 10 ustawy o języku polskim napisy i informacje w urzędach i instytucjach użyteczności publicznej, a także przeznaczone do odbioru publicznego oraz w środkach transportu publicznego sporządza się w języku polskim, jako języku urzędowym. Nazwom i tekstom w języku polskim mogą towarzyszyć wersje w przekładzie na język obcy w przypadkach i granicach określonych w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej.
Z rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 18 marca 2002 r. w sprawie wypadków, w których nazwom i tekstom w języku polskim mogą towarzyszyć wersje w przekładzie na język obcy wynika, że nazwom i tekstom w języku polskim znajdującym się w miejscowościach, w których występują zwarte środowiska mniejszości narodowych, etnicznych lub społeczności posługującej się językiem regionalnym mogą towarzyszyć wersje w przekładzie na język obcy, przy czym powinien być to w szczególności język mniejszości narodowych lub etnicznych albo język regionalny.
RPO: Niemiecki dla mniejszości także jako język obcy>>
Kiedy można wpisać nazwę ulicy w języku mniejszości
Ministerstwo wskazuje, że podstawowym aktem prawnym regulującym m.in. sprawy związane z zachowaniem i rozwojem tożsamości kulturowej mniejszości narodowych i etnicznych oraz zachowaniem i rozwojem języka regionalnego jest ustawa z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy jest możliwe stosowanie – po spełnieniu określonych w niej warunków – dodatkowych tradycyjnych nazw mniejszości obok:
- urzędowych nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych,
- nazw ulic – ustalonych w języku polskim na podstawie odrębnych przepisów.
Te dodatkowe nazwy, mogą być używane jedynie na obszarze gmin wpisanych do prowadzonego przez ministra właściwego do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych Rejestru gmin, na których obszarze są używane nazwy w języku mniejszości.
Społeczność śląska nie jest urzędową mniejszością narodową i etniczna
Ustawa wymienia 9 mniejszości narodowych, 4 etniczne oraz jedną społeczność posługującą się językiem regionalnym. Społeczność śląska nie jest ujęta w katalogu uznawanych w Polsce mniejszości narodowych i etnicznych, a etnolekt śląski nie został uznany za język regionalny.
Wskazuje ponadto, że ustawa w sposób wyraźny i wyczerpujący wskazuje, w jakich przypadkach dodatkowe nazwy mogą zostać zastosowane (urzędowe nazwy miejscowości, obiektów fizjograficznych, nazwy ulic). W tym katalogu brak jest budynków gminnych i również z tego powodu nie ma możliwości wywieszania tablic w etnolekcie śląskim.
- Odnosząc się do pytania, czy brak możliwości używania tablic urzędowych w etnolekcie śląskim nie stanowi elementu dyskryminującego osób posługujących się tym dialektem, należy stwierdzić, że nie ma również podstaw prawnych do używania tablic urzędowych w innych dialektach np. małopolskim, mazowieckim czy wielkopolskim. Przepisy prawa w tym zakresie są jednolite dla wszystkich występujących w Polsce etnolektów - wyjaśnia Błażej Poboży