Wcześniej senatorowie przyjęli sześć poprawek, jedna z nich zakłada, że instytut, obok innych funduszy, będzie miał także fundusz stypendialny. Ma być on stworzony ze środków z dotacji w kwocie nie wyższej niż 5 proc. dotacji podmiotowej z budżetu państwa. Fundusz stypendialny będzie mógł być powiększony o środki przekazane Instytutowi na podstawie odrębnych umów o finansowanie lub dofinansowanie stypendiów.
Z kolei jedna z odrzuconych w głosowaniu poprawek zakładała, że siedzibą instytutu nie będzie Warszawa, tylko Tarnów.
Ustawa zakłada, że instytut będzie zajmował się ochroną i szerzeniem myśli patriotycznej Witosa, przybliżaniem jego postaci jako męża stanu i działacza ruchu ludowego. Instytucja ma zajmować się też dokumentowaniem działań Witosa jako lidera społecznego i narodowego, badaniem nad zbrodniami XX w. zarówno niemieckimi, jak i sowieckimi, gromadzeniem relacji ofiar i świadków zbrodni totalitarnych, współpracą z placówkami edukacyjnymi, opieką nad miejscami pamięci związanymi z jego życiem i działalnością.
Instytut według założeń ma prowadzić także działalność wydawniczą, organizować konkursy z wiedzy o Witosie oraz ustanawiać fundusz stypendialny dla wyróżniającej się młodzieży wywodzącej się ze środowiska wiejskiego.
Instytut będzie miał siedzibę w Warszawie i osobowość prawną. Podlegać będzie ministrowi właściwemu ds. rolnictwa. Kierować nim będzie dyrektor powoływany na 5-letnie kadencje, wspierany przez radę naukową. Projekt przewiduje jednorazową dotację w wysokości 10 mln zł i możliwość nieodpłatnego przekazania mienia na rzecz instytutu przez jednostki budżetowe w pierwszym roku działalności. Późniejsze finansowanie będzie pochodzić z budżetu państwa, funduszy unijnych, środków własnych Instytutu.
