Mieszkanka jednego z osiedli pod Piasecznem Ewa F.-B. wniosła skargę na uchwałę Rady Miejskiej z września 2015 r. zakazującą wyprowadzania psów do pobliskiego parku. Argumentowała, że ma dwa adoptowane psy ze schroniska, które wymagają wybiegania. Osiedle, w którym mieszka jest tak ściśle zabudowane, że jedynym terenem, przez który można przejść z psami, aby dotrzeć do terenów zielonych jest park. Tymczasem właścicielka czuje się dyskryminowana, a nawet szykanowana przez straż miejską, którą obserwuje cały dzień, czy ktoś nie wyprowadza psów do parku miejskiego.
Właścicielka psów stwierdziła, że ustawodawca nie upoważnił rady gminy do formułowania zakazów wprowadzania psów i innych zwierząt domowych na określone tereny lub obiekty użyteczności publicznej. Upoważnienie dotyczy jedynie ustalenia sposobu postępowania ze zwierzętami domowymi w taki sposób, by ich pobyt na terenie przeznaczonym do wspólnego użytku nie był uciążliwy oraz nie zagrażał przebywającym tam osobom.
Skarżąca powołała się na art. 4 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, który  precyzuje zagadnienia, jakie powinny być zawarte w uchwalanym przez radę gminy regulaminie korzystania z parku. Katalog zagadnień, jakie ustawodawca pozostawił gminie  ma charakter wyczerpujący, co oznacza, że regulamin nie może wykraczać poza wymienione zagadnienia.
Przedstawicielka Rady Miasta radca prawny Teresa Piekarczyk twierdziła, że skarżąca nie ma interesu prawnego do występowania w tej sprawie. Powołała się tez na orzeczenie NSA ( sygn. akt II OSK 2439/14), w którym sąd stwierdził, że "wprowadzenie  zakazu wprowadzania zwierząt do obiektów użyteczności publicznej, czy wprowadzania zwierząt na tereny placów gier i zabaw, nie znajduje swej podstawy w powołanym art. 4 ust. 2 pkt 6 tej ustawy. Podstawę do wydania aktu określającego zasady i tryb korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej stanowią art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym."
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł nieważność uchwały Rady Miejskiej w zaskarżonym punkcie regulaminu korzystania z parku. Sędzia Anna Sękowska wyjaśniała, że uchwała naruszyła art. 4 ust. 2 pkt. 6 ustawy utrzymaniu czystości i porządku w gminach.  Przepis ten nakłada  obowiązek na osoby utrzymujące zwierzęta domowe. Mają one na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku.
- Jednak ochrona przed zagrożeniami nie może być równoznaczna z całkowitym zakazem wstępu do parku miejskiego - mówiła sędzia Sękowska. - Bezwzględny zakaz przekracza sferę władztwa rady gminy w zakresie ustalenia regulaminu parku - dodała.
Wyrok nie jest prawomocny. Przedstawicielka Rady Miasta zapowiedziała złożenie skargi kasacyjnej do NSA.

Sygnatura akt IV SA/Wa 509/16, wyrok z 17 października 2016 r.
 

Dowiedz się więcej z książki
Kodeks postępowania administracyjnego. Ordynacja podatkowa. Samorządowe kolegia odwoławcze. Postępowanie egzekucyjne w administracji. Prawo o ustroju sądów administracyjnych
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł