Kobieta musiała uciekać z dziećmi ze swojego kraju przed znęcającym się nad rodziną mężem. Państwo polskie udzieliło im ochrony uzupełniającej uznając, że powrót cudzoziemki do kraju pochodzenia narazi ją na rzeczywiste ryzyko nieludzkiego i poniżającego traktowania.

Po zamieszkaniu w Polsce kobieta wystąpiła o przyznanie świadczeń rodzinnych, w tym świadczenia pielęgnacyjnego ze względu na konieczność opieki nad niepełnosprawną córką. Urząd miejski odmówił jej jednak prawa do świadczeń, ponieważ mąż, czyli jeden z członków jej rodziny, nie mieszka na terytorium RP.

Kobieta odwołała się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które utrzymało w mocy decyzję urzędu. Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, a do postępowania przyłączył się Rzecznik Praw Obywatelskich (III.7064.91.2016).

RPO wskazał m.in. że niezamieszkiwanie męża cudzoziemki w Polsce nie może, z uwagi na jej szczególną sytuację, stanowić podstawy do odmowy przyznania prawa do świadczeń.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie podzielił stanowisko Rzecznika i w wyrokach z dnia 4 sierpnia br. (II SA/Lu 491/16 i II SA/Lu 492/16) uchylił decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego oraz poprzedzające je decyzje organu administracji państwowej I stopnia.

Źródło: www.rpo.gov.pl,