Wszedł w życie przepis art. 13 Ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 125, poz. 1035; ), który stanowi, że okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie kolejnych umów o pracę na czas określony pomiędzy tymi samymi podmiotami (tj. zawartych przed upływem 3 miesięcy od rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy), nie może przekraczać 24 miesięcy.
Ustawa obowiązuje do 31 grudnia 2011 r. Do tego czasu do umów o pracę zawartych na czas określony, trwających w dniu jej wejścia w życie lub zawartych w czasie jej obowiązywania, nie stosuje się przepisów art. 251 Kodeksu pracy. Artykuł ten mówi, iż trzecia umowa na czas określony staje się z mocy prawa umową na czas nieokreślony, o ile przerwa pomiędzy poszczególnymi umowami nie przekroczyła 1 miesiąca - tłumaczy radca prawny Ewa Łachowska-Brol z Kancelarii Wierzbowski Everheds.
Przyjmuje się, że do umów na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie ustawy, zasadę wyrażoną w art. 13 ustawy stosuje się od dnia 22 sierpnia 2009 r., mimo że ustawa wyraźnie tego nie reguluje. Tym samym dozwolony 24-miesięczny okres w odniesieniu do wielu umów o pracę na czas określony upłynie w dniu 21 sierpnia 2011 r. W przypadku wykorzystania pełnego limitu nie będzie możliwe zawarcie z tym samym pracownikiem kolejnej umowy na czas określony przed upływem 3 miesięcy od rozwiązania poprzedniej takiej umowy. Ustawa nie przesądza charakteru umów na czas określony zawartych na okres przekraczający 24 miesiące. Przeważa jednak pogląd, że mogą wywołać skutki wynikające z umowy na czas nieokreślony.
Do umów na czas określony trwających w dniu 1 stycznia 2012 r. stosuje się art. 251 Kodeksu pracy, co oznacza, że będzie to pierwsza z umów opisanych w tym przepisie. /Pp/Pp Ustawy nie stosuje się do umów o pracę na czas określony zawartych przed jej wejściem w życie, których okres obowiązywania przypada po 31 grudnia 2011 r. Zalecamy sprawdzenie, czy zawarte przez Państwa umowy o pracę na czas określony podlegają opisanym powyżej ograniczeniom - radzi Ewa Łachowska-Brol.
Ustawa obowiązuje do 31 grudnia 2011 r. Do tego czasu do umów o pracę zawartych na czas określony, trwających w dniu jej wejścia w życie lub zawartych w czasie jej obowiązywania, nie stosuje się przepisów art. 251 Kodeksu pracy. Artykuł ten mówi, iż trzecia umowa na czas określony staje się z mocy prawa umową na czas nieokreślony, o ile przerwa pomiędzy poszczególnymi umowami nie przekroczyła 1 miesiąca - tłumaczy radca prawny Ewa Łachowska-Brol z Kancelarii Wierzbowski Everheds.
Przyjmuje się, że do umów na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie ustawy, zasadę wyrażoną w art. 13 ustawy stosuje się od dnia 22 sierpnia 2009 r., mimo że ustawa wyraźnie tego nie reguluje. Tym samym dozwolony 24-miesięczny okres w odniesieniu do wielu umów o pracę na czas określony upłynie w dniu 21 sierpnia 2011 r. W przypadku wykorzystania pełnego limitu nie będzie możliwe zawarcie z tym samym pracownikiem kolejnej umowy na czas określony przed upływem 3 miesięcy od rozwiązania poprzedniej takiej umowy. Ustawa nie przesądza charakteru umów na czas określony zawartych na okres przekraczający 24 miesiące. Przeważa jednak pogląd, że mogą wywołać skutki wynikające z umowy na czas nieokreślony.
Do umów na czas określony trwających w dniu 1 stycznia 2012 r. stosuje się art. 251 Kodeksu pracy, co oznacza, że będzie to pierwsza z umów opisanych w tym przepisie. /Pp/Pp Ustawy nie stosuje się do umów o pracę na czas określony zawartych przed jej wejściem w życie, których okres obowiązywania przypada po 31 grudnia 2011 r. Zalecamy sprawdzenie, czy zawarte przez Państwa umowy o pracę na czas określony podlegają opisanym powyżej ograniczeniom - radzi Ewa Łachowska-Brol.