Skargę do Trybunału wniosła obywatelka Mołdowy, która po zatruciu skażoną wodą w kranie spędziła dwa tygodnie w szpitalu z powodu dezynterii. W postępowaniu przed sądem krajowym skarżąca uzyskała ostatecznie zadośćuczynienie w wysokości odpowiadającej nieco powyżej 300 euro. Przed Trybunałem skarżąca zarzuciła, iż odszkodowanie to było zbyt niskie, a zatem w dalszym ciągu może uważać się za ofiarę naruszenia jej prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, chronionego w art. 8 Konwencji o prawach człowieka.
Trybunał zgodził się ze skarżącą i potwierdził naruszenie art. 8 Konwencji.
Trybunał wskazał, iż wbrew ustaleniom sądów krajowych spór pomiędzy skarżącą a przedsiębiorstwem wodociągowym nie był sporem pomiędzy podmiotami prywatnymi, ponieważ przedsiębiorstwo wodociągowe jest przedsiębiorstwem państwowym, a zatem to pozwane państwo ponosiło odpowiedzialność za szkody przez nie wyrządzone.
Przed sądem krajowym pierwszej instancji skarżąca uzyskała zadośćuczynienie za doznaną szkodę materialną i niematerialną w wysokości odpowiadającej 648 euro. Krajowy Sąd Najwyższy zmniejszył tę kwotę o połowę, nie podając ku temu żadnych specjalnych powodów. Trybunał uznał tę wysokość zadośćuczynienia za niewystarczającą. Po pierwsze, skarżąca spędziła ponad 2 tygodnie w szpitalu, co związane było zarówno z cierpieniem fizycznym, jak i psychicznym. Po drugie, kwota zasądzona przez sądy krajowe była poważnie niższa od kwot słusznego zadośćuczynienia zasądzanych przez Trybunał w podobnych sprawach. Wobec tego Trybunał uznał, iż naruszenie prawa skarżącej do poszanowania jej życia rodzinnego i prywatnego nie zostało odpowiednio naprawione. Trybunał stwierdził złamanie art. 8 Konwencji i przyznał skarżącej zadośćuczynienie w wysokości 4 tys. euro.
Otgon przeciwko Republice Mołdowy - wyrok ETPC z dnia 25 października 2016 r., skarga nr 22743/07.