Skargę do Trybunału wniosło trzech obywateli Tunezji, którzy we wrześniu 2011 r. - po "jaśminowej rewolucji" w Tunezji - wyruszyli na samodzielnie zrobionych łodziach w stronę Włoch. Skarżący zostali podjęci przez statek włoskiej straży przybrzeżnej, a następnie umieszczeni w ośrodku dla imigrantów na wyspie Lampedusa. Wkrótce po ich przybyciu ośrodkiem, i całą wyspą, wstrząsnęła rewolta imigrantów, zakończona podpaleniem ośrodka i zamieszkami na wyspie. Wskutek działań policji skarżący zostali przetransportowani do Palermo, gdzie umieszczono ich na statkach cumujących w porcie, a następnie odesłani do Tunezji. Przed Trybunałem skarżący zarzucili liczne naruszenia swych praw podstawowych, między innymi prawa do wolności osobistej i bezpieczeństwa (art. 5 Konwencji o prawach człowieka), zakazu nieludzkiego i poniżającego traktowania (art. 3 Konwencji), prawa do skutecznego środka odwoławczego (art. 13 Konwencji) i zakazu zbiorowego wydalania cudzoziemców (art. 4 protokołu nr 4 do Konwencji).
Trybunał przychylił się częściowo do zarzutów skarżących i potwierdził naruszenia ich praw z art. 5 i art. 13 Konwencji, to jest prawa do wolności osobistej i bezpieczeństwa, prawa do niezwłocznego poinformowania o przyczynach pozbawienia wolności, prawa do bezzwłocznego ustalenia przez sąd legalności zatrzymania i prawa do skutecznego środka odwoławczego.
Trybunał wskazał przede wszystkim na proceduralne uchybienia związane z zatrzymaniem skarżących w ośrodku imigracyjnym na Lampedusie, a następnie na statkach w porcie Palermo. Trybunał uznał zatrzymanie skarżących za pozbawione wyraźnej i dostępnej podstawy prawnej oraz naruszające zasadę ochrony osób fizycznych przed arbitralnym pozbawieniem wolności. Decyzje o odmowie wjazdu na teren Włoch, wydawane przez włoskie władze, były pozbawione prawnego i merytorycznego uzasadnienia, nie zostały również bezzwłocznie przekazane zainteresowanym. Wreszcie, system włoski nie zapewnił skarżącym żadnej możliwości odwołania się do sądu od decyzji odmawiającej im wjazdu. Te okoliczności sprawiły, iż Trybunał stwierdził naruszenia art. 5 ust. 1, art. 5 ust. 2, art. 5 ust. 4 i art. 13 Konwencji.
Po zbadaniu warunków, w jakich skarżący przebywali w ośrodku dla imigrantów na Lampedusie i na statkach w porcie Palermo, Trybunał nie stwierdził jednak, by warunki te naruszały zakaz nieludzkiego i poniżającego traktowania z art. 3 Konwencji. Trybunał nie potwierdził również zarzutu naruszenia zakazu zbiorowego wydalania cudzoziemców z art. 4 protokołu nr 4 do Konwencji wskazując, iż każdy ze skarżących miał możliwość indywidualnego przedstawienia włoskim organom władzy swej sprawy i argumentów przemawiających za umożliwieniem mu pozostania we Włoszech. Ta okoliczność wykluczyła naruszenie art. 4 protokołu nr 4.

Khalifa i inni przeciwko Włochom - wyrok Wielkiej Izby ETPC z dnia 15 grudnia 2016 r., skarga nr 16483/12.