Sprawa dotyczy obywatela Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, który – pracując jako barman – został postrzelony przez zmobilizowanego policjanta rezerwy. Sprawca, uzbrojony i w mundurze, nie informując o tym swoich przełożonych przyszedł w czasie służby do baru i upił się. Skarżący w wyniku postrzału doznał poważnych obrażeń o trwałych konsekwencjach. Sprawca został skazany wyrokiem karnym, lecz w postępowaniu cywilnym sąd krajowy orzekł, iż państwo nie ponosi odpowiedzialności za szkodę przez niego wyrządzoną, gdyż ten działał jako osoba prywatna.
Trybunał nie zgodził się z tą argumentacją i uznał, iż w tym stanie rzeczy pozwane państwo naruszyło art. 2 Konwencji o prawach człowieka (prawo do życia). Mimo iż nie można przewidzieć wszystkich rodzajów nieodpowiedzialnego zachowania funkcjonariuszy na służbie (sprawca poszedł do baru i upił się bez wiedzy swoich przełożonych, rażąco łamiąc zasady pracy na komisariacie), to państwa muszą przyjąć system odpowiednich i skutecznych gwarancji uniemożliwiających nadużywanie broni palnej przez funkcjonariuszy państwowych – zwłaszcza zmobilizowanych rezerwistów – i rygorystycznie go egzekwować. W Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii policjanci mieli jednak obowiązek ciągłego chodzenia z bronią, a państwo to nie przedstawiło żadnych informacji co do tego, czy obowiązywały jakieś regulacje zapobiegające nadużyciom i czy psychologiczne predyspozycje sprawcy do korzystania z broni palnej w ogóle zostały poddane jakiejkolwiek ocenie. W związku z tym państwo to zostało uznane za winne powstania sytuacji zagrożenia życia swego skarżącego.
Trybunał przyznał skarżącemu w związku z naruszeniem art. 2 Konwencji 3 390 euro tytułem doznanej szkody majątkowej oraz 12 000 euro tytułem krzywdy moralnej.
Wyrok ten jest kolejnym wyrokiem, w którym Trybunał podkreśla szeroką odpowiedzialność państw-stron Konwencji za działania i zaniechania osób państwa te reprezentujących. Obowiązki państw rozciągają się również na konieczność wprowadzenia w życie procedur prewencyjnych i ochronnych, które mają skutecznie zabiegać powstawaniu nadużyć. Racjonalny prawodawca musi zatem przewidzieć, iż funkcjonariusze państwowi bywają nieracjonalni i zawodni, i odpowiednio się na to przygotować.
Tak wynika z wyroku Trybunału z 19 kwietnia 2012 r. w sprawie nr 49382/06, Sašo Gorgiev przeciwko Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line