Po ponad 12 latach procesu Anna G. i Jerzy K. doczekali się korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia sądu, choć w sprawie nie zapadł jeszcze prawomocny wyrok.

SKO: decyzja jest ważna

Złożyli oni pozew o odszkodowanie od skarbu państwa za utratę mieszkania w budynku znacjonalizowanym ich dziadkom. W 1953 r. odmówiono im przyznania użytkowania wieczystego na nieruchomości.  Następnie w 1979 r. miasto sprzedało osobie trzeciej lokal, a w 2001 r. prezes Urzędu Mieszkalnictwa stwierdził nieważność decyzji z 1953 r.. Jednak prezydent m. st. Warszawy odmówił zwrotu lokalu, spadkobiercy zaskarżyli też decyzję sprzedażową, którą Samorządowe Kolegium Odwoławcze zakwalifikowało jako wydaną z naruszeniem prawa. SKO oddaliło jednak żądanie unieważnienia decyzji, gdyż wywołałaby ona nieodwracalne skutki prawne. Jako źródło szkody powodowie wskazali właśnie tę późniejszą decyzję sprzedażową. Roszczenie takie przedawnia się bowiem z upływem trzech lat od dnia, w którym stała się ostateczna decyzja stwierdzająca nieważność wadliwej decyzji (art. 160 par.1 i 169 par.6 kodeksu postępowania administracyjnego).

Źródło szkody
Sąd Okręgowy zasądził na ich rzecz po 434 tys. zł. uznając, że między decyzją o sprzedaży lokalu a szkodą powodów jest normalny związek przyczynowy. Powstał jednak problem prawny spowodowany rozbieżnym orzecznictwem sądów. Dlatego Sąd Apelacyjny zwrócił się z pytaniem do Sądu Najwyższego o rozstrzygnięcie kwestii, czy za źródło szkody przedwojennych właścicieli nieruchomości objętej działaniem dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy zwanego dekretem Bieruta może być uznana bezprawna decyzja zezwalająca na sprzedaż lokalu w budynku posadowionym na tej nieruchomości.  Czy też źródłem tej szkody jest wyłącznie wadliwa decyzja o odmowie przyznania własności czasowej?
Sąd Najwyższy w uchwale trzech sędziów stwierdził, że źródłem poniesionej przez  następców prawnych szkody może być także wydana z naruszeniem prawa decyzja zezwalająca na sprzedaż lokali w budynku położonym na tej nieruchomości.

Sygnatura akt III CZP 49/14, uchwała 3 sędziów SN z 21 sierpnia 2014 r.