Parlament Europejski zatwierdził omawiane prawodawstwo w dniu 18 maja, natomiast państwa członkowskie UE poparły je w dniu 7 czerwca (IP/10/699). Nowe przepisy znacznie wzmacniają ochronę kobiet prowadzących działalność na własny rachunek oraz małżonków współpracujących lub partnerów życiowych osób prowadzących działalność na własny rachunek zwłaszcza w przypadku macierzyństwa. Osobom tym przysługiwać będzie zasiłek i urlop macierzyński w wymiarze przynajmniej 14 tygodni, o ile się nań zdecydują. Po raz pierwszy, na poziomie unijnym, świadczenia z tytułu macierzyństwa zostały przyznane osobom prowadzącym działalność na własny rachunek. Nowe zasady mają zachęcać do podejmowania działalności gospodarczej, zwłaszcza kobiety. Obecnie istnieją znaczne różnice w tej dziedzinie – zaledwie 30 % przedsiębiorców to kobiety.
Znaczące ulepszenie w stosunku do dyrektywy z 1986 r. stanowi ponadto przepis dotyczący ochrony socjalnej dla małżonków współpracujących i partnerów życiowych (uznanych za takich na mocy przepisów krajowych). Będą oni mieli prawo do świadczeń socjalnych (jak np. emerytury) na takich samych zasadach, jak osoby formalnie prowadzące działalność na własny rachunek, jeśli państwo członkowskie zapewnia tego rodzaju zabezpieczenia osobom pracującym na własny rachunek. Wzmocni to znacząco siatkę bezpieczeństwa socjalnego i będzie przeciwdziałać ubóstwu wśród kobiet. Państwa członkowskie zobowiązane są wdrożyć przepisy nowej dyrektywy do krajowych porządków prawnych w ciągu dwóch lat. Jedynie w przypadku wystąpienia szczególnych trudności przewidziany okres można będzie przedłużyć o kolejne dwa lata w celu wdrożenia przepisów dotyczących małżonków współpracujących.
W Europie około 11 % osób prowadzących działalność na własny rachunek korzysta z pomocy małżonków i partnerów, pracujących w firmach rodzinnych, takich jak gospodarstwo rolne czy prywatna praktyka lekarska, na nieformalnych zasadach. Rzeczeni małżonkowie współpracujący są zazwyczaj całkowicie zależni od swojego partnera prowadzącego działalność, a w przypadku rozwodu, śmierci partnera lub upadłości narażeni są w znacznym stopniu na ryzyko ubóstwa.