1 maja 2010 r. na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 kwietnia 2009, sygn. K6/08, utracił moc obowiązująca art. 85 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej. Przepis ten upoważniał ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego do określenia, w drodze rozporządzenia, zryczałtowanej kwoty na utrzymanie dziecka oraz stawki na bieżące funkcjonowanie placówki rodzinnej. W swoim orzeczeniu Trybunał uznał, iż przytoczony przepis jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, gdyż nie zawiera treści dyrektywnej, która miała być wykonywana przez rozporządzenie, oraz precyzyjnego upoważnienia do wydania rozporządzenia. W związku z tym, również z dniem 1 maja 2010 r., w ustawie o pomocy społecznej dodano art. 78a-78d regulujące udzielanie rodzinie zastępczej pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania każdego umieszczonego w niej dziecka (ustawa z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej, Dz. U. Nr 81, poz. 527). Wskazane przepisy przeniesione zostały z rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 18 października 2004 r. (Dz. U. Nr 233, poz. 2344) w sprawie rodzin zastępczych.
W związku z przytoczonymi zmianami Minister Pracy i Polityki Społecznej wydał w dniu 4 czerwca 2010 r. nowe rozporządzenie w sprawie rodzin zastępczych (Dz. U. Nr 110, poz. 733). Nowy akt prawny stanowi w zasadniczej części powtórzenie dotychczas obowiązujących przepisów: określa zadania powiatowych centrów pomocy rodzinie, zasady ich współpracy z rodzinami zastępczymi oraz sądami a ponadto tryb i zakres szkolenia kandydatów do pełnienia funkcji rodzin zastępczych. Z zakresu regulacji wyłączono przepisy dotyczące udzielania pomocy pieniężnej.
Rozporządzenie weszło w życie 8 lipca 2010 r. i uchyla jednocześnie poprzedzające je rozporządzenie z 2004 r.
Patryk Ciurak,
Artykuł pochodzi z Serwisu Samorządowego www.lex.pl/samorzad