W przedmiotowej sprawie organ podatkowy określił spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych kwestionując zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych przez spółkę. Zdaniem organu faktury zakupu paliw były fikcyjne i nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji gospodarczych.

Spółka podniosła zarzut naruszenia art. 15 ust. 1 ustawy o CIT poprzez jego błędną interpretację kwestionują konieczności wykazania związku pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem. Zdaniem spółki, wpływ na osiągnięcie przychodu nie musi być autentyczny i wystarczy przekonanie podatnika o jego istnieniu. Tym samym nie ma znaczenia skąd pochodziło paliwo – istotnym było to, że poniesiono na jego zakup wydatek, i że był on związany z uzyskanym przychodem.

Sprawa trafiła do NSA, który za nietrafny uznał zarzut naruszenia art. 15 ust. 1 ustawy o CIT . Zdaniem sądu skutki materialnoprawne w postaci potrącenia z przychodu wydatków poniesionych w celu jego osiągnięcia (o ile oczywiście ten cel zostanie wykazany) mogą nastąpić jedynie wtedy, gdy podatnik wskaże lub przedstawi środki dowodowe uzasadniające poniesienie wydatku. Natomiast faktura, która nie odzwierciedla rzeczywiście przeprowadzonej transakcji (fikcyjna), nie może być uznana za prawidłowy dowód poniesienia kosztu podatkowego i nie być podstawą obniżenia podstawy opodatkowania w sytuacji, gdy podatnik nie zaoferował organom żadnych innych dowodów uprawdopodobniających związek wydatku z przychodem. Niezbędne jest więc nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towaru u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji.

Tym samym nie może być mowy o jakimkolwiek związku pomiędzy wydatkiem a osiągnięciem przychodu w sytuacji, gdy Spółka zapłaciła za paliwo, którego nie otrzymała. Skoro podmioty, na rzecz których dokonano zapłaty, nie posiadały paliwa i nie mogły go dostarczyć – przychód Spółki powstały w wyniku obrotu paliwem nie mógł być związany z zakwestionowanymi wydatkami.

Wyrok NSA z 5 lipca 2012 r., II FSK 2291/11

Przywolane akty prawne:

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 t.j.)