Tak przyjął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 26 sierpnia 2014 r.

W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się samorządowa instytucja kultury w sprawie określenia momentu obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży voucherów.

Instytucja kultury na organizowaną wystawę interaktywną dokonuje sprzedaży biletów i voucherów. Na okoliczność sprzedaży voucherów każdorazowo podpisywana jest umowa z kontrahentem, w której określona jest konkretna ilość oraz rodzaj przekazywanych voucherów, a także termin ich wykorzystania. Instytucja kultury wystawia dokument pro forma, na podstawie którego kontrahent opłaca zakup voucherów. Zgodnie z umową zakupione, ale niewykorzystane w określonym terminie vouchery nie podlegają zwrotowi. Po otrzymaniu wpłaty wystawiona zostaje faktura oraz przekazane zostają vouchery.

Zdaniem instytucji kultury, ale też i fiskusa, który potwierdził jej stanowisko, czynności przekazania vouchera klientom nie można utożsamiać ze świadczeniem usług, podlegającym VAT. Voucher jest jedynie znakiem legitymacyjnym – dowodem uprawniającym do odbioru określonego świadczenia – wskazanego towaru lub korzystania z usługi. Voucher sam w sobie nie zaspokaja żadnych potrzeb, nie stanowi więc on autonomicznego świadczenia. Dlatego też voucher nie mieści się w definicji towaru jak i w definicji usług w rozumieniu ww. ustawy, a jedynie jest dokumentem uprawniającym do uzyskania określonego świadczenia. W konsekwencji zatem, sama czynność wydania vouchera klientom nie powinna być utożsamiana z odpłatnym świadczeniem usług, podlegającym VAT.

Voucher nie stanowi ani towaru ani usługi w rozumieniu ustawy o VAT – usługa zostanie wyświadczona dopiero w momencie jego wymiany na określone w nim usługi. Zatem w momencie wydania voucherów nie dochodzi do realizacji usługi. Niemniej jednak zwrócić należy uwagę na to, że w niniejszej sprawie uiszczona przez klienta kwota związana jest z przyszłą konkretną transakcją, tj. realizacją konkretnych świadczeń związanych ze wstępem na wystawę interaktywną.

Ponadto skoro zakupione, ale niewykorzystane w określonym terminie vouchery nie podlegają zwrotowi, uznać należy, że klient nie ma możliwości rezygnacji ze świadczenia, a zatem co się z tym wiąże także wymiany na inne świadczenie – otrzymuje voucher, który wymieni na konkretną usługę, za którą dokonuje wcześniej płatności. Uznać należy, że uiszczona przez klienta odpłatność związana jest wyłącznie z tą czynnością. Z tych też względów przekazaną kwotę pieniężną należy traktować, jako zaliczkę/przedpłatę na poczet konkretnego świadczenia, w tym przypadku w wysokości 100 proc. należności za usługę. A zatem otrzymane kwoty pieniężne na poczet wykonania przez instytucję kultury konkretnych usług stanowią obrót podlegający VAT, a obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ich otrzymania.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 26 sierpnia 2014 r., sygn. akt ITPP1/443-623/14/DM, LEX nr 238219

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego