Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 kwietnia 2015 r.
W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się gmina, która w 2010 r. sprzedała niezabudowaną działkę oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków, jako grunty rolne. Działka nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano na nią decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Gmina określiła, iż na działce tej istnieje możliwość realizacji inwestycji. Do ceny sprzedaży został naliczony podatek VAT 22 proc.
Nabywca działki wystąpił do wójta gminy z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem wraz z niezbędną infrastrukturą na ww. działce. Po przeprowadzeniu analizy w zakresie warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz analizy stanu faktycznego i prawnego terenu inwestycji stwierdzono, że działka posiada wystarczające dla budowy uzbrojenie terenu oraz że ze względu na niską klasę użytków nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia terenu na cele nierolnicze. Właściciel działki zwrócił się też z wnioskiem do urzędu gminy o zwrot jego zdaniem bezpodstawnie naliczonego i pobranego podatku VAT.
Gmina uważa, że wyżej wymieniona dostawa nieruchomości stanowiła sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT, gdyż przedmiotem dostawy był towar (grunt) przeznaczony pod zabudowę. A zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.: zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Brak było zatem jakichkolwiek podstaw do zastosowania zwolnienia przedmiotowego skoro sprzedawany grunt bez wątpienia był przeznaczony pod zabudowę.
A fiskus się nie zgodził z gminą. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt IBPP1/4512-37/15/AW, LEX nr 260466 uznał, że w sytuacji, gdy dla danego gruntu brak było w dacie jego dostawy obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, jak również nie została wydana dla niego decyzja o warunkach zabudowy, to należało kierować się ewidencją gruntów i budynków. O przeznaczeniu nieruchomości stanowiła w dacie jej dostawy ewidencja gruntów i budynków, zgodnie z którą, przedmiotowa działka została sklasyfikowana w ewidencji gruntów i budynków, jako grunty rolne (RIVa). W związku z powyższym w tym przypadku dostawa ww. gruntu korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
Od 1 kwietnia 2013 r. obowiązuje jednak definicja terenów budowlanych, która ma ułatwiać podatnikom stosowanie przepisów w zakresie zwolnienia od podatku VAT. Terenami budowlanymi, według tej definicji, są grunty, przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (o ile taka została wydana). Jednocześnie obowiązuje też zmienione brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, który zwalnia z podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Ze zwolnienia wypadły więc "tereny przeznaczone pod zabudowę".
Nowelizacja ustawy miała uprościć rozliczenia i zwiększyć pewność prawną w transakcjach dotyczących gruntów. Definiowanie terenów budowlanych odbywa się bowiem wyłącznie na podstawie obiektywnych kryteriów, takich jak plan zagospodarowania przestrzennego czy decyzja o warunkach zabudowy.
Zdaniem Adama Bartosiewicza - wspólnika i członka zarządu EOL Kancelaria Doradztwa Podatkowego - nowa definicja wydaje się mieć jedną niedoskonałość, ponieważ nie odnosi się w ogóle do kwalifikacji terenów, dla których nie ma powyższych aktów, zaś teren jest objęty tylko ewidencją gruntów i budynków. Z definicji wynika, że wówczas – niezależnie od tego, w jaki sposób teren jest sklasyfikowany w ewidencji gruntów i budynków – grunt nie będzie terenem przeznaczonym pod zabudowę. Doradca podatkowy wskazuje, że dotychczasowe podejście sądów administracyjnych, aby rozstrzygając o charakterze gruntów korzystać z ewidencji gruntów i budynków wydaje się nieaktualne.
Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa