Spółka w związku z aportem przedsiębiorstwa z wstąpiła w miejsce pożyczkodawcy zwrotnych pożyczek udzielonych pracownikom na cele mieszkaniowe ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych ("ZFŚS"). W umowach pożyczek zapisano, że niespłacone kwoty pożyczek staną się natychmiast wymagalne z dniem rozwiązania umów o pracę. Z niektórymi pracownikami rozwiązano umowy o pracę w latach 2008-2009. Pomimo powstałego obowiązku natychmiastowej spłaty pożyczki, cześć z nich nie uregulowała długu. Spółka nie wystąpiła na drogę sądową z żądaniem zapłaty, ponieważ pożyczkobiorcy po zwolnieniu zmieniali adres zamieszkania, a co za tym idzie, spółka, nie posiadając danych o miejscu aktualnego pobytu pożyczkobiorcy, była praktycznie pozbawiona możliwości dochodzenia swoich należności przed sądem. Pożyczkobiorcy, do których spółka wysłała wezwanie do uregulowania zadłużenia, odmówili spłaty powołując się na prawo cywilne, zgodnie, z którym roszczenia spółki o zwrot pożyczki przedawniły się w upływem 3 lat od dnia ich wymagalności.

Spółka zastanawiała się, czy w związku z upływem ustawowego terminu przedawnienia, po stronie pożyczkobiorców powstaje przychód podlegający opodatkowaniu z innych źródeł. Sama uważała, że nie.

Zapytała też fiskusa, czy niespłacona kwota pożyczki, stanie się przychodem podatkowym pożyczkobiorców w momencie podjęcia decyzji o spisaniu długu w straty spółki. Jej zdaniem pożyczkobiorcy nie otrzymają korzyści materialnej z tytułu przedawnienia kwoty pożyczki.

Ostatnie pytanie spółki dotyczyło tego, czy po podjęciu decyzji o spisaniu długu w straty powinna sporządzić i przekazać pożyczkobiorcom i urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania pożyczkobiorców, informację o osiągniętym przychodzie (druk PIT-8C). Spółka sądzi, że takiego obowiązku nie ma.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zgodził się ze spółką.
Fiskus zauważył, że skoro umowy o pożyczki przewidywały, że w dniu rozwiązania umowy o pracę staną się natychmiast wymagalne, a pożyczkobiorcy nie podjęli kroków w celu wydłużenia terminu spłaty, to w dniu rozwiązania tych umów uzyskali przysporzenie majątkowe. Stąd pożyczkobiorcy, którzy przed spłaceniem pożyczki mieszkaniowej rozwiązali w latach 2008-2009 umowy o pracę uzyskali odpowiednio w tych latach przychód z innych źródeł, w następstwie czego na spółce nie ciążył obowiązek płatnika, jednakże była ona zobowiązana do wystawienia informacji PIT-8C. Na podatnikach ciążył natomiast obowiązek uwzględnienia przychodu z tego tytułu w zeznaniu podatkowym, obliczenia dochodu i należnego podatku dochodowego za rok podatkowy, w którym uzyskali przychód z tytułu niespłaconej kwoty pożyczki mieszkaniowej.

Zgodnie natomiast z art. 70 § 1 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, a więc dla opisanych zobowiązań powstałych w 2008 r. i 2009 r. przedawnienie nastąpiło odpowiednio w 2014 r. i 2015 r. Spółka ma więc rację, że na dzień planowanego umorzenia przedawnionego roszczenia niespłaconej pożyczki mieszkaniowej po stronie pożyczkobiorców nie powstanie przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a na niej samej nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia i przekazania pożyczkobiorcom i właściwym dla nich urzędom skarbowym informacji o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych, tj. PIT-8C.

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 8 października 2016 r., sygn. 1061-IPTPB3.4511.653.2016.1.MK, LEX nr 323538

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Głównego Księgowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów