W przedmiotowej sprawie uczelnia zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem czy należąca do niej nieruchomość wynajęta na prowadzenie działalności gospodarczej dalej podlega zwolnieniu z opodatkowania czy jest opodatkowana i to najwyższą możliwą stawką określoną dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Uczelnia uznała, że z faktu prowadzenia przez najemcę nieruchomości działalności gospodarczej nie można wywodzić obowiązku podatkowego uczelni. Czym innym jest bowiem wykorzystywanie nieruchomości na działalność gospodarczą przez samą uczelnię, a tylko takiej sytuacji dotyczy wyłącznie ze zwolnienia podatkowego, o którym jest mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych . Uczelnia zaznaczyła przy tym, że wynajmu własnych nieruchomości nie można traktować jako działalności gospodarczej – jest to zarząd własnym majątkiem.
Organ podatkowy uznając to stanowisko za błędne wyjaśnił, że nie ma znaczenia kto tej nieruchomości do prowadzenia działalności używa. Istotnym jest to, w jakim celu nieruchomość jest wykorzystywana. Tym samym dla omawianego zwolnienia podatkowego obojętnym jest to, czy podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w nieruchomości jest uczelnia, czy też podmiot trzeci.
Sprawa jednak ostatecznie trafiła do NSA. Sąd przyznał rację podatnikowi zaznaczając, że każda część nieruchomości zajęta faktycznie na prowadzenie działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości – według wyższych stawek związanych z działalnością gospodarczą. Bez znaczenia jest to, czy ową działalność prowadzi sama uczelnia wyższa, jako właściciel nieruchomości czy też inny podmiot, w szczególności posiadacz zależny (najemca, dzierżawca).
Wyrok NSA z 24 maja 2012 r., II FSK 2266/10
Przywołane akty prawne:
Ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613)