Dodatkowo, należy mieć na względzie, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit.b) tej ustawy, prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności z tytułu kredytów/pożyczek (stanowiących w ujęciu bilansowym koszt definitywny, odnoszony na rachunek zysków i strat) mają wyłącznie banki, które tych kredytów udzieliły.
Trudno więc uznać za racjonalną interpretację, jakoby uprawnienie do zaliczania w koszty podatkowe rezerw (odpisów aktualizujących), które mają tylko charakter przejściowy i nie obciążają kosztów podatnika, zostało w art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. a), rozszerzone na banki skupujące wierzytelności z tytułu kredytów/pożyczek. Taka interpretacja tego przepisu prowadziłaby do nieuzasadnionego uprzywilejowania banków wobec innych podmiotów prowadzących działalność w zakresie obrotu wierzytelnościami, tylko z tego powodu, że są bankami.
Skoro więc bank nie miałby prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rezerw z tytułu nieściągalnych wierzytelności kredytowych/pożyczkowych nabytych od innego banku/instytucji kredytowej nie ma również prawa do zaliczenia do kosztów odpisów aktualizujących na te wierzytelności utworzonych zgodnie z MSR.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 stycznia 2012 r., IPPB3/423-282/10-6/12/S/MS