Sprawa dotyczyła skutków podatkowych przeniesienia prawa własności nasadzeń, urządzeń oraz obiektów na działce ogrodniczo-warzywnej. Chodziło o podatnika, który nabył prawo do działki na podstawie uchwały zarządu rodzinnego ogrodu działkowego z 2008 r. W maju 2015 r. podatnik dokonał sprzedaży działki za 14 tys. zł. Działka została sprzedana na podstawie umowy przeniesienia własności zawartej przed notariuszem. Kwota sprzedaży stanowiła zapłatę za nasadzenia (drzewka, krzewy) i altankę. Nasadzenia były dokonywane latami przez rodziców i przez podatnika. Altanę z zapleczem gospodarczym wybudowano w systemie murowanym na cokole betonowym, na zewnątrz i wewnątrz wykończono tynkami, podłogę betonową wyłożono wykładziną, a konstrukcję dachową z desek pokryto papą. Budowa altanki została zakończona w 1983 r. Podatnik nie posiada jakichkolwiek dokumentów dotyczących poniesionych wydatków ani innych dokumentów to potwierdzających, gdyż wszystko było dokonywane we własnym zakresie.

Istotą sprawy była kwalifikacja do odpowiedniego źródła przychodu osiągniętego przez podatnika w związku z przeniesieniem prawa do użytkowania działki i sprzedaży nasadzeń, urządzeń i obiektów.

Podatnik uznał, że nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych użytkownika działki, stanowią jego własność. Członek Polskiego Związku Działkowców ma więc prawo sprzedać ww. rzeczy stanowiące jego własność. Według podatnika, ponieważ od końca roku, w którym wybudowano altanę, minęło 5 lat, w związku z tym jej sprzedaż nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) ustawy o PIT, czyli nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast co do drzewek i krzewów to zdaniem podatnika należy tu stosować art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o PIT, zgodnie z którym przychód uzyskany z ich sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu pod warunkiem, że rzeczy te nabyto co najmniej pół roku przed sprzedażą – licząc od końca miesiąca, w którym zostały zakupione.

Fiskus się nie zgodził. Organ uznał, że dokonując odpłatnego zbycia praw i obowiązków wynikających z prawa do działki oraz prawa własności urządzeń, nasadzeń i obiektów posadowionych na gruncie, uzyskuje on przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, tj. przychód z praw majątkowych. Jak stanowi bowiem art. 41 ust. 1 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, przedmiotem umowy, którą działkowiec może zawrzeć, są prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki. Prawo własności nasadzeń, urządzeń i obiektów znajdujących się na działce jest niewątpliwie prawem związanym z działką. W sytuacji, gdyby działkowcy nie przysługiwało prawo dzierżawy działkowej, nie przysługiwałoby mu również prawo do nasadzeń, urządzeń i obiektów, które na działce zostały przez niego posadowione lub które nabył nabywając prawo dzierżawy działkowej. Już więc sam ustawodawca wskazał wprost, że przedmiotem czynności prawnej związanej z działką położoną w rodzinnych ogrodach działkowych, są prawa związane z prawem do działki, a nie prawo do działki oraz rzeczy ruchome i nieruchomości znajdujące się na działce.

Podsumowując przychód uzyskany z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, po pomniejszeniu zgodnie z art. 22 ust. 1 tej ustawy o koszty poniesione w celu uzyskania tego przychodu, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT łącznie z dochodami z pozostałych źródeł.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 lutego 2017 r., sygn. akt 1061-IPTPB2.4511.913.2016.2.MK, LEX nr 339881

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Głównego Księgowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów