Obowiązek prowadzenia przez podatników, na użytek organów podatkowych, dokumentacji odnośnie cen i innych warunków rozliczeń w transakcjach z podmiotami powiązanymi lub z podmiotami niepowiązanymi, ale mającymi siedzibę na terytorium RP lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową,  został wprowadzony w Polsce  już w 2001 roku.

Zgodnie z art. 9a ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.), która wprowadziła ten obowiązek w stosunku do osób prawnych, dokumentacja podatkowa do każdej umowy (transakcji), podlegającej obowiązkowi jej sporządzenia, powinna zawierać następujące punkty (obszary analizy):

1) określenie funkcji, jakie spełniają podmioty uczestniczące w transakcji, uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko,
2) określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją,
3) metoda i sposób kalkulacji zysków,
4) określenie ceny przedmiotu transakcji,
5) forma i termin zapłaty,
6) określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,
1 wskazanie innych czynników uwzględnionych przy określaniu wartości przedmiotu transakcji,
2 określenie oczekiwanych korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

Brak prowadzenia tej dokumentacji może prowadzić – co do zasady – do zastosowania stawki sanacyjnej w wysokości 50% lub sankcji kryminalnych w odniesieniu do członków zarządu czy też innych osób fizycznych pełniących funkcje kierownicze. Na członków zarządu mogą być nałożone sankcje karne skarbowe za popełnione przez nich przestępstwo lub wykroczenie skarbowe. Przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe można popełnić umyślnie, a także nieumyślnie.  Karami za przestępstwa skarbowe są kara grzywny w stawkach dziennych, kara ograniczenia wolności, kara pozbawienia wolności. Karą za wykroczenia skarbowe jest kara grzywny określona kwotowo.

Zgodnie z art. 9 § 3 za przestępstwo skarbowe odpowiada osoba fizyczna, która na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi danej jednostki. W konsekwencji osoba taka może zostać pociągnięta do odpowiedzialności karnej skarbowej jeżeli w podmiocie, w którym zajmuje się sprawami gospodarczymi nastąpi realizacja znamion danego czynu zabronionego. Z kolei karze grzywny za wykroczenie skarbowe podlega osoba, która nie dopełnia obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy i dopuszcza, choćby nieumyślnie, do dokonania czynu zabronionego przewidzianego w KKS (np. uszczuplenia podatku, niezłożenia wymaganej deklaracji lub informacji). Według ekspertów z Kancelarii Stopczyk & Mikulski,  grzywna za wykroczenie skarbowe może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. Obecnie daje to kwotę od 84,9 złotych do 16 980 złotych.

 - Popełnienie czynu zabronionego przez członków zarządu może w pewnych sytuacjach doprowadzić do nałożenia sankcji na podmiot zbiorowy jakim jest każdy z podmiotów , do którego została skierowana niniejsza informacja. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary na podmiot zbiorowy mogą być nałożone sankcje przyjmujące różną postać np. kar pieniężnych - mówią eksperci z kancelarii Stopczyk & Mikulski.