W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwrócił się podatnik z wnioskiem o umorzenie zaległości z tytułu VAT w kwocie ponad 5 tys. zł i odsetek w podobnej wysokości. Podatnik wskazał, że nie jest w stanie uiścić podatku ze względu na trudną sytuację finansową, rodzinną i zdrowotną.

Fiskus uwzględnił wniosek podatnika w części dotyczącej odsetek za zwłokę, umarzając te odsetki. Jednakże odmówił umorzenia zaległych należności podatkowych VAT.

W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:

Zobowiązania podatkowe

Najczęściej czytane w temacie:

Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX

Zamów bezpłatny dostęp na 14 dni

To zagadnienie zawiera:

{"dataValues":[25822,4678,1057,100,15,6],"dataValuesNormalized":[17,3,1,1,1,1],"labels":["Orzeczenia i pisma urz\u0119dowe","Pytania i odpowiedzi","Komentarze i publikacje","Procedury","Wzory i narz\u0119dzia","Akty prawne"],"colors":["#EA8F00","#940C72","#007AC3","#E5202E","#232323","#85BC20"],"maxValue":31678,"maxValueNormalized":20}

Najczęściej czytane w temacie:

Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX

Zamów bezpłatny dostęp na 14 dni

Według fiskusa ważny interes podatnika przemawiał za umorzeniem odsetek za zwłokę. Natomiast, organ nie znalazł podstaw do uwzględnienia w całości żądań strony, która wnosiła o umorzenie także zaległości głównych.

Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Zdaniem sądu stanowiska fiskusa nie można zaakceptować z tego powodu, że rozpatrzył on sprawę i wydał orzeczenie na podstawie tylko jednej z ustawowych przesłanek określonych w przepisie art. 67a § 1 pkt 3 o.p., tj. przesłanki "ważnego interesu podatnika", pomijając jednocześnie w rozważaniach przesłankę "interesu publicznego".

Według sądu art. 67a § 1 pkt 3 o.p. pozwalał na uznaniowe przyznanie wymienionych w nim ulg podatkowych, jeśli wystąpiła choćby jedna z wymienionych w nim przesłanek - ważny interes podatnika lub interes publiczny. Z treści przepisu nie wynika jednak, aby negatywne załatwienie wniosku podatnika było możliwe tylko po przeanalizowaniu jednej przesłanki.

Ustalenie istnienia jednej z wymienionych w nim przesłanek zwalnia organ od konieczności badania występowania w rozpatrywanej sprawie drugiej z nich jedynie wówczas, gdyby organ zamierzał przyznać ulgę.

Natomiast odmowa udzielenia ulgi w ramach przysługującego organowi uznania byłaby możliwa tylko w przypadku przeanalizowania występowania w rozpatrywanej sprawie obu interesów. Użyty w art. 67a § 1 pkt 3 o.p. łącznik "lub" zobowiązuje fiskusa przy stosowaniu ulg w spłacie zobowiązań podatkowych do rozważenia zarówno okoliczności "ważnego interesu podatnika", jak również przesłanki "interesu publicznego".

Według sądu ograniczenie się w postępowaniu podatkowym do analizowania tylko jednej z dwóch wymienionych w art. 67a § 1 o.p. przesłanek godziłoby w zasadę dokładnego wyjaśnienia sprawy przed podjęciem decyzji w sprawie zastosowania materialnego prawa podatkowego. Jest to szczególnie istotne w razie działania organów w ramach luzu decyzyjnego, jaki daje uznanie administracyjne (decyzje o charakterze dyskrecjonalnym). W przypadku podjęcia niekorzystnego dla podatnika rozstrzygnięcia, niewątpliwie naruszałoby także zasadę prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych i narażało te organy na zarzut dowolnego, a nie uznaniowego działania.

Wyrok NSA z 6 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2588/12

Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa