IASB wstępnie zdecydowała, że stopy procentowe stosowane przy braku obserwowalnych danych rynkowych powinny być spójne z obserwowalnymi cenami rynkowymi innych instrumentów, o charakterystyce przepływów pieniężnych jak najbardziej zbliżonej do przepływów pieniężnych wynikających z danej umowy ubezpieczeniowej.
Z kolei w odniesieniu do ujmowania zysków z umów reasekuracji IASB zdecydowała wstępnie, iż po ujęciu początkowym jednostka powinna ujmować zyski lub straty z tytułu zmiany szacunków przepływów pieniężnych wynikających z umowy reasekuracji, jeżeli zmiana ta wynika ze zmiany szacunków przepływów pieniężnych bazowej umowy ubezpieczeniowej, które są ujmowane bezpośrednio jako zyski bądź straty.
IASB postanowiła także, że w przypadku klasyfikacji umowy subleasingu tymczasowy leasingodawca (czyli leasingobiorca w głównej umowie, który oddaje leasingowany składnik aktywów innej jednostce w leasing) powinien dokonać klasyfikacji umowy odnosząc się do prawa do użytkowania aktywów wynikającego z umowy podstawowej. Jednocześnie uznano, że tymczasowy leasingodawca nie powinien dokonywać kompensaty aktywów i zobowiązań wynikających z umowy podstawowej oraz subleasingu o ile nie spełniają one właściwych wymagań wynikających z zasad kompensowania instrumentów finansowych. Z kolei w przypadku przychodów i kosztów ich kompensata powinna być możliwa jedynie wtedy, gdy tymczasowy leasingodawca ujmuje dochody z umowy subleasingu jako przychody i działa jako agent w rozumieniu MSSF 15.
IASB zdecydowała wstępnie, że leasingobiorca powinien prezentować prawo do użytkowania aktywów oraz zobowiązanie leasingowe w odrębnej pozycji bilansu albo w notach. Jeżeli leasingobiorca zdecyduje się nie ujmować tych pozycji odrębnie w bilansie, wówczas powinien je ująć w ramach tej pozycji bilansu, w której byłyby ujęte, gdyby leasingowany składnik stanowił własność jednostki. W takim przypadku w notach należy ujawnić, w której pozycji bilansu zostały ujęte prawa do użytkowania aktywów oraz w ramach jakiej pozycji zobowiązań zostały uwzględnione zobowiązania leasingowe.
Odnosząc się do wpływu leasingu na rachunek przepływów pieniężnych IASB zdecydowała pozostawić rozwiązanie, zgodnie z którym:
- leasingodawca powinien wykazywać wpływy z leasingu w ramach działalności operacyjnej,
- leasingobiorca w umowach rodzaju A powinien klasyfikować spłatę kwoty kapitału jako wydatki w działalności finansowej, natomiast wydatki odpowiadające spłacie odsetek – zgodnie z wymaganiami wskazywanymi w MSR 7 w odniesieniu do zapłaconych odsetek.
Jednocześnie uznano, że dyskusja nad wstępną wersją nowego standardu dotyczącego umów leasingu będzie kontynuowana na kolejnych spotkaniach IASB i FASB.
W trakcie obrad dyskutowano również nad corocznymi poprawkami MSSF za cykl 2012-2014. IASB uznała, że prace nad publikacją tych poprawek mogą być finalizowane w odniesieniu do wszystkich proponowanych zmian, a zmiany te będą obowiązywać od 2016 r.
IASB uznała, że zakończono proces opracowywania propozycji zmian do MSSF 2 i można przystąpić do prac nad publikacją wersji wstępnej zmian tego standardu pt. Wyjaśnienia dotyczące klasyfikacji i wyceny transakcji płatności w formie akcji, która będzie miała miejsce w trzecim kwartale 2014 r.
Kontynuowano również dyskusję nad planowaną propozycją zmiany MSR 12 wyjaśniającej zasady ujmowania odroczonego podatku dochodowego z tytułu niezrealizowanych strat na instrumentach dłużnych wycenianych według wartości godziwej. Uznano między innymi, że poprawka MSR 12 powinna zawierać przykłady ilustrujące w odniesieniu do dłużnych instrumentów finansowych w przypadku, gdy instrumenty te zostały zaklasyfikowane jako aktywa finansowe dostępne do sprzedaży (zgodnie z MSR 39), jak również w sytuacji, gdy zostały zaklasyfikowane jako aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez pozostałe dochody całkowite (zgodnie z planowaną poprawką do MSSF 9).
IASB postanowiła opublikować wstępną wersję propozycji zmian MSR 12 dopiero po opublikowaniu i inkorporowaniu do MSSF 9 ostatecznej wersji nowych zasad ujmowania utraty wartości aktywów finansowych oraz zmian dotyczących klasyfikacji i wyceny instrumentów finansowych.
Artykuł pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego
Zobacz też: Poznaj tajniki rachunkowości zarządczej >>
