Odpowiedź:

Przepisy ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę mają zastosowanie do umów zawartych przez osobę fizyczną albo osobę fizyczną wykonującą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, niezatrudniającą pracowników lub niezawierającą umów ze zleceniobiorcami.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 1 ust. 1b ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 poz. 2008 z późn. zm.), przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi” oznacza:
a)  osobę fizyczną wykonującą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, niezatrudniającą pracowników lub niezawierającą umów ze zleceniobiorcami albo
b)  osobę fizyczną niewykonującą działalności gospodarczej
– która przyjmuje zlecenie lub świadczy usługi na podstawie umów, o których mowa w art. 734 i art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 i 585) – dalej k.c., na rzecz przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) albo na rzecz innej jednostki organizacyjnej, w ramach prowadzonej przez te podmioty działalności.

Regulacją ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę objęte zatem zostały umowy zlecenia oraz umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu, wykonywane przez przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi na rzecz przedsiębiorcy albo na rzecz innej jednostki organizacyjnej, w ramach prowadzonej przez te podmioty działalności.

Przepisy ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę mają zatem zastosowanie do umów zawartych przez osobę fizyczną albo osobę fizyczną wykonującą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, niezatrudniającą pracowników lub niezawierającą umów ze zleceniobiorcami, realizowanych na rzecz przedsiębiorców albo innych jednostek organizacyjnych w ramach prowadzonej przez te podmioty działalności.
Ograniczenie zakresu osób prowadzących działalność gospodarczą, do których mają zastosowanie przepisy ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę odnoszące się do osób fizycznych niezatrudniających pracowników lub niezawierających umów ze zleceniobiorcami,a ma na celu objęcie obowiązkiem zapewnienia minimalnej stawki godzinowej tzw. "osób samozatrudnionych", to jest osób, które prowadzą działalność jednoosobowo i osobiście wykonują zadania wynikające z umowy.

W sytuacji zatem, w której prowadzący działalność gospodarczą („samozatrudniony”) zawiera umowy zlecenia z innymi podmiotami i przy ich pomocy wykonuje swoją pracę, zostaje wyłączony spod regulacji ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

Joanna Kaleta,
autorka współpracuje z publikacją Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Odpowiedzi udzielono 23.01.2017 r.