Marek A. (dane zmienione) był zatrudniony w zakładzie zajmującym się segregacją odpadów. 10 maja 2024 r. odczuwał nasilenie dolegliwości bólowych kręgosłupa z promieniowaniem do prawej kończyny dolnej. Pomimo złego samopoczucia wykonywał tego dnia obowiązki służbowe.
Spór o prawo do zasiłku chorobowego
12 maja córka Marka A. skontaktowała się telefonicznie z lekarzem, pracownik był obecny przy tej rozmowie. W ramach przeprowadzonej teleporady, lekarz wystawił zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy obejmującej okres od 10 do 16 maja 2024 r. Sprawą zainteresował się Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który odmówił Markowi A. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 13 do 16 maja 2024 r. W uzasadnieniu wydanej decyzji wskazano, że ubezpieczony wykonywał pracę zarobkową w czasie niezdolności orzeczonej zaświadczeniem lekarskim, trwającej od 10 do 16 maja. Marek A. złożył odwołanie, w którym przyznał, że 10 maja był w pracy. Nie domagał się jednak prawa do zasiłku za ten dzień. Z zebranego materiału dowodowego wynikało, że w dniach 11 i 12 maja płatnik składek wypłacił pracownikowi wynagrodzenie chorobowe.
Czytaj też w LEX: Prusinowski Piotr, Utrata prawa do zasiłku chorobowego. Glosa do wyroku SN z dnia 6 lutego 2014 r., II UK 274/13>
Cena promocyjna: 15.9 zł
|Cena regularna: 159 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 95.4 zł
Zaświadczenie wystawiono w oparciu o niepełne informacje
Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie wskazał, że zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ubezpieczony wykonujący pracę zarobkową w okresie orzeczonej niezdolności do pracy lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia, traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Z materiału dowodowego wynikało, że kontakt z lekarzem został nawiązany przez córkę ubezpieczonego i to ona przekazała informację, że stan zdrowia ojca uległ pogorszeniu od 10 maja. W toku przeprowadzonej rozmowy nie podała jednak informacji, że pomimo odczuwanych dolegliwości bólowych ubezpieczony tego dnia pracował. W konsekwencji lekarz wystawił zaświadczenie obejmujące również dzień 10 maja. Oznacza to, że zaświadczenie zostało wystawione w oparciu o niepełne informacje przekazane przez córkę ubezpieczonego.
Ubezpieczony nie zostanie obciążony konsekwencjami
W ocenie sądu orzeczenie o niezdolności do pracy w zakresie dnia 10 maja nie oddawało rzeczywistego stanu faktycznego, ponieważ ubezpieczony tego dnia pozostawał aktywny zawodowo i wykonywał obowiązki pracownicze. W takiej sytuacji nie przysługiwało mu wynagrodzenie chorobowe za ten dzień, lecz normalne wynagrodzenie. Jednocześnie z materiału dowodowego nie wynikało, aby ubezpieczony wykonywał jakąkolwiek pracę w dniach od 11 do 16 maja. Sąd uznał, że pomyłka nie powstała w wyniku celowego działania, tylko nieporozumienia komunikacyjnego, więc ubezpieczony nie może zostać obciążony negatywnymi konsekwencjami. Ponadto Marek A. bezspornie nie wykorzystywał zwolnienia w sposób sprzeczny z jego celem oraz nie podejmował pracy zarobkowej w okresie rzeczywistej niezdolności. Co więcej, za dzień 10 maja nie otrzymał żadnego świadczenia z zabezpieczenia społecznego. Mając powyższe na uwadze, zaskarżona decyzja została zmieniona w ten sposób, że ubezpieczonemu przyznano prawo do zasiłku chorobowego za okres od 13 do 16 maja 2024 r.
Orzeczenie SR Szczecin-Centrum w Szczecinie z 25 czerwca 2025 r., sygn. akt IX U 486/24, nieprawomocne
Polecamy też w LEX: Stopka Karolina, Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Komentarz, wyd. II>
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
