Zasadnicze wątpliwości Rzecznika budzi regulacja dotycząca utworzenia centralnego rejestru, który obejmuje informacje gromadzone na podstawie przepisów ustawy przez właściwe organy i samorządy województw podczas realizacji zadań związanych z przyznawaniem świadczenia wychowawczego. Z przepisów ustawy, jak i z uzasadnienia do niej nie wynika, czy wszystkie gromadzone dane są niezbędne dla realizacji świadczenia.

Ponadto zastrzeżenia dotyczą zasad udostępniania danych innym podmiotom, w tym braku regulacji odnoszących się do trybu udostępniania informacji z rejestru centralnego. Zdaniem Rzecznika, nie zostały spełnione podstawowe przesłanki uzasadniające gromadzenie danych osobowych, czyli adekwatność, przejrzystość i precyzyjność.

W ustawie brakuje regulacji określających okres przechowywania danych osobowych przez upoważnione podmioty. Ponadto nie uzasadniono 10-letniego okresu przechowywania danych w rejestrze specjalnym, co jest niezgodne z zasadą czasowego ograniczenia przetwarzania danych, wynikającą z ustawy o ochronie danych osobowych i przepisach unijnych.

Chcesz wiedzieć więcej na temat programu Rodzina 500 Plus? Sprawdź pozycję "Program Rodzina 500 plus. Zasady przyznawania i wypłaty świadczeń pieniężnych na dzieci">>>

Dodatkowo, zastrzeżenia Rzecznika budzi sam przebieg procesu legislacyjnego, a zwłaszcza brak konsultacji z Generalnym Inspektorem Ochrony Danych Osobowych dotyczących brzmienia art. 38 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, na podstawie którego wprowadzono zmiany w ustawie o ochronie danych osobowych. W trakcie procesu legislacyjnego nie uwzględniono także innych uwag przedstawianych przez GIODO.

Rzecznik Praw Obywatelskich przypomina, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 1 października 2015 r. w sprawie C-201/14 Smaranda Bara, orzekł, że prawo Unii Europejskiej stoi na przeszkodzie przekazywaniu danych osobowych pomiędzy dwoma organami administracji publicznej państwa członkowskiego oraz ich przetwarzaniu, bez uprzedniego informowania o tych działaniach osób, których dane dotyczą.

Ponadto Rzecznik wskazuje, że ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci uchyliła art. 23 ust. 4a ustawy o świadczeniach rodzinnych. Zgodnie z tym przepisem w przypadku wątpliwości co do samotnego wychowywania dziecka właściwy organ mógł przeprowadzić wywiad środowiskowy. Uchylenie tego przepisu może oznaczać w praktyce konieczność weryfikacji faktu samotnego wychowywania dziecka w formie pełnego wywiadu środowiskowego. Istnieje więc obawa, że dane osobowe mogą być przetwarzane w szerszym zakresie niż wskazywałby na to cel ustawy. Gromadzenie i przetwarzanie danych o niepełnosprawności, wysokości dochodu czy karalności nie wydaje się niezbędne dla potwierdzenia, że osoba ubiegająca się o świadczenie rzeczywiście samotnie wychowuje dziecko.